Nowa generacja koniugatów przeciwciało-lek

Kierownik projektu :
dr hab. inż. Marcin Poręba, prof. PWr
Politechnika Wrocławska

Panel: NZ5

Konkurs : OPUS 20
ogłoszony 15 września 2020

Nowotwory piersi, zwłaszcza potrójnie negatywne, stanowią ważne wyzwanie współczesnej medycyny. Kluczem do skutecznego leczenia jest wczesna diagnoza, precyzyjna klasyfikacja i indywidualne podejście terapeutyczne. Aby lepiej zrozumieć te nowotwory, naukowcy badają ich biomarkery – molekularne „odciski palców”, które mogą wskazać nowe ścieżki leczenia. Jednak dotychczasowe analizy genomu, proteomu i metabolomu pozostawiają luki w zrozumieniu mechanizmów nowotworowych. Nasz projekt koncentruje się na aktywomie, czyli zbiorze aktywnych enzymów, które mogą być kluczowe w rozwoju raka. W szczególności badamy proteazy – enzymy proteolityczne, które działają jak molekularne nożyce. Zrozumienie ich roli może być bardzo pomocne w tworzeniu nowych terapii przeciwnowotworowych.

dr hab. inż. Marcin Poręba, fot. Łukasz Beradr hab. inż. Marcin Poręba, fot. Łukasz Bera Nasz projekt opiera się na trzech filarach badawczych. Pierwszym z nich jest cytometria masowa – rewolucyjna technologia pozwalająca jednocześnie analizować ponad 50 parametrów na poziomie pojedynczych komórek. Dzięki niej możemy precyzyjnie zidentyfikować aktywne enzymy w komórkach nowotworowych. Co więcej, opracowaliśmy unikalne chemiczne sondy znakowane metalami, tzw. TOF-probes, które w odróżnieniu od przeciwciał pozwalają badać tylko aktywne enzymy. Takie podejście pozwala na tworzenie szczegółowego obrazu proteolitycznego raka, co otwiera nowe możliwości diagnostyczne. Drugim filarem jest projektowanie nowej generacji koniugatów przeciwciało-lek (ADCs). Te innowacyjne cząsteczki pozwalają precyzyjnie dostarczać leki do komórek nowotworowych i aktywować je wyłącznie w obecności specyficznych proteaz związanych z rakiem. Dzięki temu minimalizujemy toksyczność ogólnoustrojową, która jest jednym z głównych problemów obecnych terapii ADC. Nasze badania obejmują testy na liniach komórkowych i modelach zwierzęcych, by zweryfikować skuteczność tych terapii. Trzeci filar to zastosowanie sond TOF w obrazowaniu nowotworów za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI). Znakowane metalami sondy nie tylko wspierają diagnostykę, ale także pozwalają śledzić efektywność terapii w czasie rzeczywistym. Tego typu rozwiązanie może zrewolucjonizować sposób, w jaki monitorujemy postępy leczenia onkologicznego.

Połączenie tych trzech obszarów badań pozwala nam spojrzeć na nowotwory z nowej perspektywy. Dzięki badaniu aktywomu, czyli aktywnych enzymów w komórkach rakowych, możemy znaleźć dotąd nieznane cele terapeutyczne. Nasze innowacyjne koncepcje, takie jak selektywne łączniki peptydowe w koniugatach ADC czy zastosowanie TOF-probes w cytometrii i MRI, mogą otworzyć drzwi do bardziej precyzyjnej i mniej toksycznej onkologii. Wstępne wyniki naszych badań są obiecujące. Dzięki zastosowaniu nowych łączników peptydowych udało nam się uzyskać terapeutyczne koniugaty, które wykazują się większą stabilnością, selektywnością oraz wydajnością aktywacji, niż te stosowane obecnie w leczeniu nowotworów, m.in. raka piersi.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Badanie aktywomu nowotworów w celu opracowania nowej generacji koniugatów przeciwciało-lek

dr hab. inż. Marcin Poręba, prof. PWr

Kierownik - dodatkowe informacje

Dr hab. inż. Marcin Poręba, prof. PWr pracuje na Wydziale Chemicznym oraz na Wydziale Medycznym Politechniki Wrocławskiej. Jest specjalistą w zakresie chemii biologicznej i bioobrazowania. Jego badania skupiają się na projektowaniu i syntezie nowych narzędzi chemicznych do detekcji aktywności medycznie ważnych enzymów w oparciu o fluorescencję i cytometrię masową. Ponadto jego grupa badawcza zajmuje się opracowaniem nowej generacji koniugatów przeciwciało-lek cytotoksyczny dla terapii przeciwnowotworowych.

dr hab. inż. Marcin Poręba, fot. Łukasz Bera

Zapraszamy do udziału w bezpłatnych kursach MOOC dotyczących zarządzania danymi badawczymi

pon., 02/12/2024 - 11:30
Kod CSS i JS

Zapraszamy do udziału w drugiej edycji bezpłatnych kursów MOOC na temat zarządzania danymi badawczymi. Pierwsza edycja cieszyła się dużym zainteresowaniem – skorzystało z nich ponad 5000 osób.

Celem kursów jest ułatwienie pracownikom nauki zaangażowanym w prowadzenie projektów badawczych nabycia nowych kompetencji lub pogłębienia posiadanej wiedzy dotyczącej różnych aspektów zarządzania otwartymi danymi badawczymi: uwarunkowań prawnych, przechowywania i udostępniania danych, narzędzi ułatwiających te działania, terminologii dotyczącej otwartej nauki, kwestii etycznych, planowania i organizacji prac związanych z zarządzaniem oraz wymagań, które stawiają przed naukowcami grantodawcy.

Dlaczego warto wziąć udział?

  • Bezpłatny dostęp – brak opłat za uczestnictwo oraz za uzyskanie certyfikatu;
  • Elastyczność – praca własna w dowolnym tempie, w dogodnym czasie;
  • Rozwój zawodowy – idealne dla naukowców realizujących projekty z wykorzystaniem danych badawczych oraz osób planujących pełnić rolę Data Stewarda;
  • Wsparcie w pisaniu wniosków grantowych – wiedza przydatna w projektach finansowanych ze środków publicznych;
  • Certyfikat potwierdzający zdobyte kompetencje;
  • Prosty dostęp – wystarczy komputer z dostępem do Internetu i rejestracja na platformie NAVOICA.

Dostępne kursy

Przygotowano dwa profile kursu: jeden skierowany do osób, które planują podjęcie się obowiązków data stewarda lub zamierzają poszerzyć swoje kompetencje oraz drugi – adresowany do naukowców na wszystkich etapach kariery naukowej. Skorzystać z kursów mogą wszyscy – bez względu na to, czy posiadają afiliację uczelnianą.

Kursy dla naukowców:

  • Zarządzanie danymi badawczymi dla naukowców – kurs podstawowy 

    Celem kursu jest przekazanie podstawowej wiedzy o zarządzaniu danymi badawczymi oraz wykształcenie umiejętności i kompetencji przydatnych podczas realizacji projektów badawczych. Kurs przybliża zagadnienia związane m. in. z wymogami instytucji prowadzących i finansujących badania, dobrymi praktykami oraz zasadami przyjętymi przez społeczności naukowe. Poszczególne moduły kursu łączą aspekty teoretyczne z praktycznymi, co ułatwia wykorzystanie zdobytej wiedzy w projektowaniu i wdrażaniu efektywnej strategii zarządzania danymi badawczymi.

  • Zarządzanie danymi badawczymi dla naukowców – kurs średnio zaawansowany

    Poziom średnio zaawansowany kursu rozwija zagadnienia omówione w kursie na poziomie podstawowym oraz wprowadza nową tematykę dotyczącą ewaluacji jakości działalności naukowej, cytowania danych badawczych, ich miejsca w systemie komunikacji naukowej oraz zarządzania danymi w różnego typu projektach.

Kursy dla data stewardów:

  • Zarządzanie danymi badawczymi dla data stewardów – kurs podstawowyUczestnicy kursu zaznajomią się z tematami dotyczącymi zadań i roli data stewarda w obszarze zarządzania danymi badawczymi oraz wspierania badaczy podczas realizacji projektów badawczych. Zakres poruszanych tematów jest zbliżony do zakresu kursu skierowanego do naukowców, jednak szczegółowa treść została dostosowana do wyzwań napotykanych przez data stewardów.
  • Zarządzanie danymi badawczymi dla data stewardów – kurs średnio zaawansowany

    Poziom średnio zaawansowany kursu z zakresu data stewardship rozwija zagadnienia omówione w kursie na poziomie podstawowym oraz wprowadza nową tematykę – m. in. cytowanie danych badawczych, kontrolę ich jakości, komunikowanie o standardach zarządzania danymi czy projektowanie szkoleń kierowanych do różnych grup odbiorców.

Terminy:

  • Rozpoczęcie kursów: 2 grudnia 2024 r.
  • Zakończenie kursów: 30 września 2025 r.
  • Zapisy: w trybie ciągłym od 2 grudnia 2024 r. do końca sierpnia 2025 r.

Jak dołączyć?

Skorzystaj z poniższych linków:

Pierwszą edycję kursów zarządzania danymi badawczymi stworzyli pracownicy ICM UW na zlecenie NCN. Aktualizacji dokonali pracownicy Zespołu Otwartej Nauki NCN.

Więcej informacji na temat EOSC można znaleźć na stronach EOSC w Polsce oraz EOSC EU Node.

 

Podcast NCN nr 6, 2024: Podstawa innowacji

pon., 02/12/2024 - 10:00
Kod CSS i JS

Gościem tego odcinka podcastu jest prof. Krzysztof Fic z Politechniki Poznańskiej, członek Rady NCN. Naukowiec specjalizujący się w elektrochemicznych systemach magazynowania i konwersji energii, opowiada o swoich badaniach oraz o tym, dlaczego kluczowe jest inwestowanie w naukę fundamentalną.

Prof. Krzysztof Fic podczas uroczystości wręczenia Nagrody NCN 2024Prof. Krzysztof Fic podczas uroczystości wręczenia Nagrody NCN 2024 Prof. Krzysztof Fic jest doktorem habilitowanym nauk chemicznych, profesorem na Politechnice Poznańskiej. Naukowo zajmuje się głównie elektrochemicznymi systemami magazynowania i konwersji energii. Jest laureatem dwóch grantów Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych. W Radzie NCN przewodniczy Komisji nauk ścisłych i technicznych, jest też członkiem Komisji ds. współpracy międzynarodowej. W rozmowie z Anną Korzekwą-Józefowicz opowiadał o wpływie badań podstawowych na innowacje, magazynowaniu energii i suwerenności energetycznej. Odpowiadał też na pytania m.in. o przygotowania NCN do stworzenia strategii, która pozwoliłaby agencji skorzystać z funduszy przeznaczonych na obronność, będących w dyspozycji ministra obrony.

Badania podstawowe jako fundament

– Wyniki badań podstawowych zawsze były i będą podstawą innowacji – stwierdza na początku rozmowy prof. Fic, podkreślając kluczowe znaczenie nauki fundamentalnej dla postępu technologicznego.

– Głównym problemem jest połączenie badań podstawowych, fundamentalnych z badaniami aplikacyjnymi. Trzeba jednak jasno i wyraźnie powiedzieć, że nie da się zrobić dobrych, szybkich innowacji bez korzystania z tego, co zrobiła nauka na poziomie podstawowym. Bez badań podstawowych badania wdrożeniowe to tylko technika prób i błędów. To zajmuje dużo czasu, a często są to zmarnowane środki, jeżeli nie sięgniemy trochę głębiej i nie zrozumiemy istoty badanego zjawiska.

Profesor zwraca uwagę, że Narodowe Centrum Nauki jest stosunkowo młodą agencją, a efekty finansowanych przez nią badań są już widoczne:

– Biorąc pod uwagę czas, w którym mielibyśmy do czynienia z wynikami badań podstawowych w pierwszych projektach NCN, to one dopiero teraz byłyby wdrażane i takie informacje mamy. Monitorujemy zarówno wyniki w postaci publikacji, jak i coraz częściej obserwujemy, że w wyniku badań podstawowych, projektów realizowanych przez NCN, pojawiają się zgłoszenia patentowe czy nawet patenty. Polityka, w której mówiliśmy, że badania prowadzone przez NCN mają być nieaplikacyjne – z tą polityką, zresztą podejrzewam, błędnie interpretowaną, bo nie taki był jej zamysł – już dawno się pożegnaliśmy. Teraz jako NCN nie mamy z tym problemu, że prowadzimy badania o charakterze fundamentalnym, które jednak w bliskiej lub dalekiej przyszłości mogą znaleźć zastosowanie.

Świadomość społeczna

W rozmowie pojawia się także temat zrozumienia nauki przez społeczeństwo i konieczności jej popularyzacji. – W obecnej sytuacji geopolitycznej, kiedy wszyscy odczuwamy zagrożenie, przykładowo ze strony Rosji, wiemy, że musimy płacić na obronność. Ludzie to akceptują, bo rozumieją zagrożenie. Natomiast informacja na temat tego, jak wyglądają wyniki badań albo jak wygląda działalność naukowców, co może z niej w przyszłości być, jest bardzo szczątkowa. (…) Staram się tłumaczyć przy okazji wielu różnych wydarzeń, czym się zajmuję, jak to wygląda, czym jest to magazynowanie energii, dlaczego bateria i bateria to nie jest to samo i dlaczego coś możemy, a czegoś nie możemy, dlaczego powinniśmy ładować baterie tak, a nie inaczej. Mówienie do zwykłego człowieka w sposób, który jest dla niego przekonujący i zrozumiały, już buduje tę relację zaufania do naukowca.

Magazynowanie energii i suwerenność energetyczna

Jednym z kluczowych tematów poruszanych w rozmowie jest energia. Profesor Fic zwraca uwagę na społeczne przyzwyczajenie do dostępności energii oraz wyzwania związane z jej przechowywaniem: – Jesteśmy do dostępnej energii bardzo przyzwyczajeni. Natomiast trzeba powiedzieć jedno: jeżeli chcemy być społeczeństwem, które ma się rozwijać, musimy być też zabezpieczeni energetycznie. Mamy dzisiaj sporo technologii, które pozwalają nam energię ze źródeł odnawialnych pozyskać, czyli fotowoltaiki, która przetwarza energię słoneczną na energię elektryczną, mówiąc ogólnie, ale co z tego, kiedy dzieje się to tylko w dzień? Ja nie wyobrażam sobie Warszawy ciemnej nocą, bo nagle wszyscy w Warszawie postanowili działać na fotowoltaice. Potrzebujemy magazynu energii.

Profesor podkreśla również, że polskie rozwiązania w zakresie magazynowania energii mają duży potencjał: – Nie jesteśmy niezależni energetycznie, jeżeli chodzi o obecny czas, ale powinniśmy zacząć dbać o to, żeby technologie, nad którymi pracujemy w kontekście magazynowania energii, zabezpieczyły polskie społeczeństwo. W wielu różnych aspektach polskie rozwiązania, w szczególności dotyczące przykładowo akumulatorów czy baterii, są rozwiązaniami szeroko stosowanymi na świecie. Z różnych powodów nie mogę dokładnie powiedzieć, które, ale trzeba powiedzieć, że mamy w tym kontekście wiedzę. W obecnej sytuacji geopolitycznej tego typu magazyny mogą się okazać kluczowe dla funkcjonowania takiej infrastruktury krytycznej, przykładowo zasilania szpitali, zasilania awaryjnego, wszelkiego rodzaju serwerowni, które mogą być odpowiedzialne za nasze bezpieczeństwo. My potrzebujemy takich rzeczy, które będą działać jeszcze dłużej, jeszcze bardziej niezawodnie, ewentualnie na materiałach, których oddziaływanie na środowisko będzie zdecydowanie mniejsze.

W ostatniej części rozmowy laureat grantów Starting i Proof of Concept Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych pytany jest o to, jak przygotowywać się do aplikowania o granty tej agencji.

Podcast NCN jest dostępny w Spotify (wraz z automatyczną transkrypcją) i Apple Podcast oraz na You Tube.

Wskazówkami dla badaczek i badaczy starających się o grant ERC dzielili się też niedawno profesorowie Róża Szweda oraz Artur Obłuski i Piotr Sankowski.

Wyniki konkursu na projekty dotyczące technologii informacyjnych i komunikacyjnych

pt., 29/11/2024 - 14:00
Kod CSS i JS

Dwa międzynarodowe projekty badawcze z udziałem polskich naukowców otrzymały finansowanie w konkursie CHIST-ERA Call 2023. Prace polskich zespołów w obu projektach będą realizowane w Poznaniu, ich łączny budżet to niemal 1,3 mln zł.

Konkurs został ogłoszony w styczniu tego roku przez sieć CHIST-ERA (Information and Communication Science and Technologies), wspierającą badania z zakresu technologii informacyjnych oraz komunikacyjnych  (Obejmował dwa tematy badawcze: Multidimensional Geographic Information Systems (MultiGIS) oraz Smart Contracts for Digital Transformation Ecosystems (SmartC).

O finansowanie projektów trwających 24 lub 36 miesięcy mogły ubiegać się konsorcja złożone z przynajmniej trzech zespołów badawczych pochodzących z co najmniej trzech i maksymalnie z sześciu (spośród dwudziestu) krajów biorących udział w konkursie. Wnioski wspólne były oceniane przez międzynarodowy zespół ekspertów wybrany wspólnie przez zaangażowane agencje.

W konkursie sieć CHIST-ERA wyłoniła łącznie 9 projektów. 7 z nich będzie realizowanych w obszarze MultiGIS, 2 w tematyce SmartC.

Finansowane projekty z udziałem polskich naukowców

  • Wielowymiarowa analiza danych w zarządzaniu ekosystemami rzecznymi z wykorzystaniem automatycznych narzędzi wielkoskalowych, kierownik polskiego zespołu: dr hab. Piotr Matczak, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przyznane finansowanie: 466 078 zł. Opis projektu.
  • GIS4IoRT: Projekt warstwy oprogramowania o funkcjonalności plug-and-play dla celów integracji danych z robotycznych sensorów z narzędziami GIS w architekturze chmurowej, kierownik polskiego zespołu: dr hab. inż. Robert Wrembel, Politechnika Poznańska, przyznane finansowanie: 810 080 zł. Opis projektu.

Lista rankingowa

Narodowe Centrum Nauki jest członkiem sieci CHIST-ERA (European Coordinated Research on Long-term Challenges in Information and Communication Sciences & Technologies) od 2013 roku. We wszystkich konkursach sieci, w które dotychczas było zaangażowane NCN, finansowanie otrzymało 25  projektów z udziałem polskich naukowców, w 6 z nich polski zespół pełni rolę lidera konsorcjum.

500 mln dla NCN w obligacjach

pt., 29/11/2024 - 12:00
Kod CSS i JS

Premier Donald Tusk zapowiedział dziś, że Narodowe Centrum Nauki otrzyma 500 mln złotych w obligacjach. Zapowiedź padła w trakcie uroczystości wręczenia nagród prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe.

Spotkanie premiera Donalda Tuska z laureatami nagrody Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe za 2023 rok, 29 listopada 2024 r., fot. Kancelaria PremieraSpotkanie premiera Donalda Tuska z laureatami nagrody Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia naukowe za 2023 rok, 29 listopada 2024 r., fot. Kancelaria Premiera – Przyszłość naszego świata i wartości, na których nasz świat jest zbudowany, tego szeroko pojętego Zachodu w sensie polityczno-cywilizacyjnym będzie zależała od tego, czy będziemy w stanie utrzymać Europę, w tym Polskę, na tym najwyższym poziomie, jeśli chodzi o kreatywność, innowacyjność, naukę, wiedzę – mówił premier Donald Tusk w trakcie wydarzenia w Warszawie.

– Mamy do nadrobienia bardzo poważny dystans, jeśli chodzi o takie centra naukowo-cywilizacyjne jak Stany Zjednoczone, Chiny. Europa, która jeszcze za pamięci przynajmniej niektórych z nas była bezkonkurencyjna, dzisiaj musi resztę świata gonić i wasza rola w tym jest absolutnie nie do przecenienia i to niezależnie od tego, jaką dziedziną nauki się państwo zajmujecie – dodawał.

Wspomniał także o pracach nad przygotowaniem budżetu państwa na 2025 rok. – W zasobie prezesa Rady Ministrów są obligacje, pieniądze (…) w dyspozycji wyłącznie prezesa Rady Ministrów i dlatego postanowiliśmy także dołożyć jeszcze do tych budżetowych pieniędzy, konkretnie na Narodowe Centrum Nauki, w tym przede wszystkim na stypendia, dodatkowe 500 mln w obligacjach – kontynuował.

 –  To jest dużo pieniędzy, ale ja wiem, że jak się to podzieli na dni, miesiące i na liczbę zainteresowanych, to tych pieniędzy zawsze będzie trochę za mało, ale chciałbym, żeby to było potraktowane jako znak, że przynajmniej mnie na pewno nie trzeba przekonywać, że w tym wielkim wyścigu, też wyścigu o bezpieczeństwo Polski i bezpieczeństwo Europy, wasze wysiłki, wasze prace, wasze myślenie będzie miało absolutnie kluczowe znaczenie.

Laureaci Nagród Premiera RP w 2024 roku

Po zakończeniu uroczystości minister finansów Andrzej Domański napisał na portalu X:

„Każda złotówka zainwestowana w badania i innowacje generuje od 4 do 7 zł zwrotu w gospodarce. Dziś Premier Donald Tusk przekazał kolejne 0,5 mld zł na Narodowe Centrum Nauki, które wspiera działalność naukową w zakresie kluczowych badań podstawowych. Potrzebujemy innowacyjnej gospodarki i budowania nowych silników wzrostu gospodarczego Polski”.

Relacja na stronie KPRM: Naukowcy to nadzieja na lepszą Polskę i lepszy świat

Dyrektor NCN nie kryje zadowolenia z dzisiejszej zapowiedzi. – To istotny zastrzyk finansowy dla NCN, który umożliwi zwiększenie środków na organizowane przez nas konkursy w najbliższych latach. Liczymy, że wyraźnie wpłynie to na wzrost współczynnika sukcesu – mówi prof. Krzysztof Jóźwiak.

Dla agencji obligacje nie są nowością – skorzystaliśmy z tego instrumentu już w 2020 roku. Jak przypomina dyrektor, „wówczas udało się zwiększyć poziom finansowania dobrych wniosków w konkursach NCN”.

O decyzji premiera prof. Jóźwiak rozmawiał także z Polską Agencją Prasową. – Pan premier podczas piątkowego spotkania mówił o tym, że jest wola polityczna do tego, żeby inwestować w rozwój naszego kraju, w innowacje, w nowoczesną gospodarkę opartą na nowych technologiach. Zadeklarował, że taka strategia będzie też realizowana w kolejnych latach. Na to bardzo liczymy. (…) Wszędzie na świecie godnie finansowane są dobrej jakości badania naukowe, które przekładają się na rozwój gospodarki i społeczeństwa – mówił Krzysztof Jóźwiak.

Depesza PAP: Dyrektor NCN: dodatkowe 500 mln pozwala planować działalność z wyprzedzeniem

Jak dinozaury zdominowały Ziemię?

czw., 28/11/2024 - 16:30
Kod CSS i JS

Naukowcy przeanalizowali setki skamieniałych materiałów trawiennych, aby odtworzyć dietę dinozaurów. Wyniki ich pracy opublikowało 27 listopada „Nature”. Badania będące podstawą publikacji finansowane były m.in. przez NCN.

Bromality roślinożernych dinozaurów odkryte w Świętokrzyskiem (fot. Grzegorz Niedźwiedzki)Bromality roślinożernych dinozaurów odkryte w Świętokrzyskiem (fot. Grzegorz Niedźwiedzki) Międzynarodowy zespół naukowców przeanalizował setki fragmentów skamieniałych materiałów trawiennych, nazywanych bromalitami, aby odtworzyć, co jadły dinozaury i jak zmieniała się ich dieta. Różnymi narzędziami badawczymi prześwietlili blisko 500 skamieniałych kup i wymiocin. Materiał do badań pobierali z południowej krawędzi tzw. Basenu polskiego, w Świętokrzyskiem oraz na Śląsku. 27 listopada wyniki ich prac zostały opublikowane w czasopiśmie „Nature.”

Skamieniałości pokazują, że wzrost znaczenia dinozaurów, trwający miliony lat w okresie triasu, był wynikiem takich czynników jak zmiany klimatyczne i wymieranie innych gatunków.

Autorami artykułu pt. Digestive contents and food webs record the advent of dinosaur supremacy są Martin Qvarnström (autor korespondencyjny), Joel Vikberg Wernström, Zuzanna Wawrzyniak, Maria Barbacka, Grzegorz Pacyna, Artur Górecki, Jadwiga Ziaja, Agata Jarzynka, Krzysztof Owocki, Tomasz Sulej, Leszek Marynowski, Grzegorz Pieńkowski, Per E. Ahlberg i Grzegorz Niedźwiedzki.

Badania, które stały się podstawą pracy w „Nature” były finansowane m.in. przez NCN. Kierownikami finansowanych projektów, których efekty znalazły odzwierciedlenie w tekście są Maria Barbacka. Grzegorz Pieńkowski i Zuzanna Wawrzyniak.

Podsumowanie popularnonaukowe: Fossilized poo and vomit show how dinosaurs rose to rule Earth

SONATA BIS 14, MAESTRO 16 ‒ terminy rozmów kwalifikacyjnych

czw., 28/11/2024 - 16:00
Kod CSS i JS

Publikujemy terminy rozmów kwalifikacyjnych dla konkursów ogłoszonych 17 czerwca 2024. Wyniki I etapu oceny merytorycznej w MAESTRO 16 i SONATA BIS 14 będą znane w drugiej połowie grudnia.

Kierowników projektów, które zostaną zakwalifikowane do II etapu zapraszamy do udziału w rozmowach kwalifikacyjnych zgodnie z poniższym harmonogramem.

MAESTRO 16

  • w grupie dyscyplin HS: 7 lutego 2025 r.
  • w grupie dyscyplin NZ: 4-6 lutego 2025 r
  • w grupie dyscyplin ST: 5-6 lutego 2025 r.

SONATA BIS 14

  • w grupie dyscyplin HS: 5-7 lutego 2025 r.
  • w grupie dyscyplin NZ: 4-6 lutego 2025 r.
  • w grupie dyscyplin ST: 4-6 lutego 2025 r.

Rozmowy będą prowadzone z kierownikiem projektu w języku angielskim. Osoby zakwalifikowane do etapu II otrzymają szczegółowe informacje dotyczące rozmów najpóźniej 14 dni przed wyznaczonym terminem. Rozmowy będą przeprowadzane stacjonarnie w siedzibie NCN w Krakowie. Wymagany jest osobisty udział w rozmowie kierownika projektu. Jedynie w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach NCN zgadza się na przeprowadzenie rozmowy przy wykorzystaniu dostępnych narzędzi telekomunikacyjnych. Niestawienie się na rozmowę kwalifikacyjną będzie traktowane jako rezygnacja z ubiegania się o finansowanie. NCN nie zwraca kosztów dojazdu oraz pobytu w Krakowie.

Pogranicze jako transition space

Kierownik projektu :
prof. Marta Smolińska
Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

Panel: HS2

Konkurs : OPUS 16
ogłoszony 14 września 2018

Celem projektu była interpretacja działań artystycznych i kuratorskich rozwijanych wobec granicy polsko-niemieckiej po 1990 r., gdy ponownie podpisano traktat pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, potwierdzający istniejącą granicę między obydwoma państwami na Odrze i Nysie Łużyckiej. Badania te, polegające na podróżowaniu wzdłuż granicy polsko-niemieckiej oraz kwerendach w bibliotekach i archiwach, były prowadzone w kontekście tzw. border art (sztuki współczesnej tematyzującej problematykę związaną z obszarami granicznymi niezależnie od medium) oraz w relacji do obopólnej kulturalnej polityki Polski i Niemiec w tym okresie. Wyjściowy cel projektu stanowił zatem stworzenie bazy artystycznych i kuratorskich działań rozgrywających się na i wobec granicy polsko-niemieckiej po 1990 r. oraz ich usystematyzowanie. Dotychczas nie zostały one poddane analizie ani w ramach niemieckiej, ani polskiej historii sztuki. Drugi cel stanowiło znalezienie odpowiedzi na pytanie, jaki obraz relacji polsko-niemieckich jest przekazywany przez artystki/ów. Trzecim celem badań było rozwinięcie nowej metodologii badań, która mogłaby być stosowana do interpretacji działań artystycznych i kuratorskich w rejonach granicznych na całym świecie. Główną cechą tak pomyślanej metodologii jest jej transdyscyplinarność. Sztuka, która tematyzuje granicę, jest bowiem sztuką uwikłaną w polityczne, społeczne i historyczne konteksty. prof. Marta Smolińska, fot. Łukasz Beraprof. Marta Smolińska, fot. Łukasz Bera

Pogranicze było traktowane jako probierz stosunków polsko-niemieckich. Granica postrzegana była z kolei jako sztuczny polityczny konstrukt, a nie naturalny podział – nawet jeśli przebiega na rzece.

Wyniki projektu umożliwiły więc zobaczenie polsko-niemieckich relacji kulturalnych w lustrze sztuki współczesnej, co pomogło wykazać jak odmiennie oba państwa budują przekaz o historii. W tym kontekście podwójne znaczenie pojęcia „dzielenie“ (jako rozdzielanie i wspólne posiadanie/doświadczanie) oraz postrzeganie pogranicza jako strefy nieustannych przemian były punktami wyjścia do dysputy o niemiecko-polskim obszarze granicznym.

Wyniki projektu oraz finalizujące go publikacje, zwłaszcza obszerna, bogato ilustrowana monografia naukowa „Grenze/Granica. Art on the German-Polish Border after 1990”, napisana wspólnie z Burcu Dogramaci, wypełniły lukę w badaniach nad border art w Europie. Stanowią zatem zarówno case study, jak i uogólnione studium border art w relacji do wykreowanego modelu metodologicznego.

Zaproponowano typologię sztuki tematyzującej granicę polsko-niemiecką, która została odzwierciedlona w rozdziałach monografii: prof. Marta Smolińska, fot. Łukasz Beraprof. Marta Smolińska, fot. Łukasz Bera

- sztuka odnosząca się do Odry i Nysy Łużyckiej jako rzek granicznych

- dzieła tematyzujące ruiny i pozostałości w relacji do kreowania narracji zwróconych ku przyszłości

- działania mapujące granicę polsko-niemiecką oraz podróże artystyczne w strefie granicznej

- sztuka podejmująca zagadnienie przekraczania granic, migracji, pracy sezonowej oraz migrujących języków

- dzieła związane z ucieleśnianiem pamięci wobec powojennych narracji granicznych

- sztuka i działania wskazujące na queerowanie granicy: pracę seksualną, przekraczanie granicy w związku dokonywaniem aborcji przez Polki w Niemczech i kwestionowanie stereotypów warunkowanych męskocentryczną symboliką dębów i ich znaczeniami dla obu narodowości.

Typologia ta umożliwiła wyłonienie strategii artystycznych i kuratorskich, związanych z nurtem border art na, wobec i przeciw granicy polsko-niemieckiej w relacji do tła historyczno-społecznego i zmieniającej się polityki kulturalnej obydwu krajów po 1990 r. W analizach poszczególnych dzieł wskazano bowiem również na związki z obecnym stanem relacji polsko-niemieckich (np. w roku wejścia Polski do UE, czy napięcia politycznego w trakcie zatrucia Odry latem 2023 r., co również odnotowano w działaniach artystycznych). Border art okazała się zatem czułym sejsmografem wobec relacji polityczno-kulturalnych między obydwoma sąsiadującymi państwami, odnotowującym zmiany na przestrzeni trzech dekad po 1990 r.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Pogranicze jako transition space. Strategie artystyczne i kuratorskie wobec granicy polsko-niemieckiej w kontekście polityki kulturalnej obu krajów oraz border art (1989-2019)

prof. Marta Smolińska

Kierownik - dodatkowe informacje

Prof. dr hab. Marta Smolińska: historyczka i krytyczka sztuki; kuratorka. Wykłada na Uniwersytecie Artystycznym im. M. Abakanowicz w Poznaniu. Wielokrotna laureatka stypendiów i grantów polskich oraz międzynarodowych. Autorka wielu książek i rozpraw z historii sztuki. Wraz z dr M. Steinkamp i dr J. Jägerem współkuratoruje wystawę kolekcji Neue Nationalgalerie w Berlinie: „Extreme Tension. Art between Politics and Society. Collection of the Nationalgalerie 1945 – 2000”. Bada m.in. haptyczność, transmedialność, border art, nieczytelność, sztuka o sztuce, strategie kuratorskie.

prof. Marta Smolińska, fot. Łukasz Bera

Rola epigenetyki w patologii chorób

Kierownik projektu :
dr hab. Tomasz Wojdacz, prof. PUM
Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie

Panel: NZ2

Konkurs : OPUS 22
ogłoszony 15 września 2021

Epigenetyka to nauka o mechanizmach regulacji ekspresji genów, niezależnych od sekwencji DNA. Mechanizmy te są kluczowe w procesie specjalizacji komórkowej i warunkują to, iż w wyspecjalizowanej komórce aktywne są tylko geny niezbędne tej komórce do pełnienia specyficznej funkcji w organizmie. Dlatego właśnie to epigenetyczne mechanizmy regulacji ekspresji genów decydują o tym, że komórka nerwowa, pomimo posiadania tego samego zestawu genów co komórka mięśniowa, pełni zupełnie inną funkcję.

W „idealnym środowisku” mechanizmy epigenetyczne doprowadziłyby do powstania wyspecjalizowanej komórki i umożliwiłyby tej komórce pełnienie konkretnej funkcji przez cały jej cykl życiowy. Niestety, „idealne środowisko” nie istnieje, a komórki naszego organizmu są nieustannie narażone na wpływ środowiskowych czynników zewnętrznych, które zaburzają epigenetyczne mechanizmy ekspresji genów. Czynniki te są często związane z naszymi wyborami życiowymi, takimi jak niezdrowe nawyki żywieniowe czy brak aktywności fizycznej.

Najbardziej dynamiczny rozwój epigenetyki rozpoczął się około roku 2000 i był związany z opracowaniem technologii sekwencjonowania nowej generacji (Next Generation Sequencing – NGS). Ta technologia stała się kluczową technologią w badaniu mechanizmów epigenetycznych. W tamtym czasie okazało się również, że mimo poznania sekwencji ludzkiego genomu, nie udało się wyjaśnić podłoża wielu chorób, takich jak nowotwory czy schorzenia cywilizacyjne. Co więcej, sekwencjonowanie DNA coraz większej liczby typów nowotworów wykazało, że mutacje, które wcześniej uznawano za główną przyczynę powstawania nowotworów, nie są tak powszechne i nie wyjaśniają patologii większości nowotworów. Równocześnie coraz więcej badań zaczęło łączyć patogenezę nowotworów i innych chorób z rozregulowaniem mechanizmów epigenetycznych.

Projekt finansowany z grantu OPUS 22 zatytułowany: Znaczenie zjawiska "discordant methylation" w fizjologii komórki, opiera się na wstępnych wynikach badań uzyskanych w ramach projektu finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej, który pozwolił dr. Wojdaczowi rozpocząć działalność naukową w kraju. Wyniki badań uzyskane przez zespół dr. Wojdacza w czasie wykonywania tego grantu, preliminarnie wskazały na potencjalnie nowy epigenetyczny mechanizm o niejasnej funkcji w fizjologii komórki. Zespół pokazał też, iż mechanizm ten ulega deregulacji w trakcie procesu nowotworowego, czyli może brać udział w procesie patogenezy nowotworów.

Aby jednak dokładniej zbadać funkcje tego mechanizmu w fizjologii komórki, konieczne było uzyskanie dalszego finansowania, które zapewnił grant OPUS-22. Obecnie, w drugim roku trzyletniego projektu, zespół opublikował wyniki pierwszego etapu badań, które potwierdzają istnienie badanego mechanizmu oraz sugerują jego konkretną funkcję w fizjologii komórki. Jednocześnie na podstawie dotychczasowych wyników badań zespół wykazał, iż nowatorski sposób mierzenia zidentyfikowanego mechanizmu, oparty na inżynierii danych i sztucznej inteligencji, może być wykorzystany do identyfikacji nowotworów. Skutkiem czego zespół we współpracy z Pomorskim Uniwersytetem Medycznym złożył cztery wnioski patentowe w kraju oraz jeden międzynarodowy, które są już komercjalizowane.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Znaczenie zjawiska "discordant methylation" w fizjologii komórki

dr hab. Tomasz Wojdacz, prof. PUM

Kierownik - dodatkowe informacje

Dr hab. n. med. Tomasz K. Wojdacz, prof. PUM, rozpoczął edukację wyższą na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Doktorat w dziedzinie nauk medycznych obronił na Uniwersytecie w Aarhus w Danii, a habilitację uzyskał od Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, gdzie obecnie pracuje jako profesor i kierownik Samodzielnej Pracowni Epigenetyki Klinicznej. Jeszcze przed rozpoczęciem studiów doktoranckich, dr Wojdacz zajął się pracą naukową w Peter MacCallum Cancer Centre w Australii. Po obronie doktoratu prowadził badania naukowe w takich ośrodkach jak Instytut Karolinska w Szwecji czy Aarhus Institute of Advanced Studies w Danii, gdzie był stypendystą programu Marie Skłodowska-Curie Individual Fellowship. Zespół dr. Wojdacza w kraju został ufundowany grantem Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej "Polskie Powroty", a obecnie jest finansowany m.in. grantami OPUS, PRELUDIUM BIS czy grantami Komisji Europejskiej. Dr Wojdacz jest także prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Epigenetyki Molekularnej i Klinicznej (isMOCLEP - https://www.ismoclep.org), które co roku organizuje jedną z największych konferencji w dziedzinie epigenetyki, Clinical Epigenetics International Conference (CLEPIC - https://www.clepic.org ).

dr hab Tomasz Wojdacz, fot. Marcin Haczyk

Wykład online: Wąchanie przestrzeni

wt., 26/11/2024 - 10:00
Kod CSS i JS

27 listopada zapraszamy na spotkanie z Błażejem Skrzypulcem, laureatem Nagrody NCN 2024 w obszarze nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce. Filozof z UJ wygłosi wykład we wspólnym cyklu NCN i Copernicus Center.

Dr hab. Błażej Skrzypulec, profesor na Wydziale Filozoficznym UJ, zajmuje się filozofią percepcji w szczególności strukturalnymi aspektami doświadczeń zmysłowych, pozawzrokowymi modalnościami percepcyjnymi oraz percepcją multimodalną. Nagrodę NCN otrzymał za strukturalne aspekty doświadczeń percepcyjnych.

W najbliższą środę opowie o swoich badaniach w cyklu „Nauka w Centrum”, organizowanym przez Copernicus Center i NCN. Spotkanie rozpocznie się o godz. 18.00 i będzie transmitowane na żywo na kanale Copernicus Center. W trakcie spotkania można zadawać pytania na czacie.

Błażej Skrzypulec tak zapowiada swoją prelekcję:

Intuicyjnie wydaje się, że nasze zmysły prezentują rzeczy usytuowane w przestrzeni. Na przykład mogę widzieć, że kubek jest na lewo ode mnie, słyszeć głos dochodzący z bliskiej odległości oraz czuć, że coś dotyka miejsca koło mojego lewego nadgarstka. Jednakże sprawa staje się mniej oczywista, jeśli rozważymy doświadczenia węchowe. Czy faktycznie węch prezentuje zapachy jako ulokowane w przestrzeni lub stojące w przestrzennych relacjach, bądź mające przestrzenne własności jak kształty i rozmiary?

Według części autorów doświadczenia węchowej prezentują co najwyżej, że zapachy są „tu” lub „na zewnątrz”. Jednakże nie brakuje również głosów mówiących, że nasz węch prezentuje „smellscapes”, czyli przestrzenne układy chmur substancji chemicznych. W wykładzie rozważę przestrzenny charakter węchu, odnosząc się do współczesnych koncepcji filozoficznych i wyników badań empirycznych na temat modalności węchowej. W szczególności zaprezentuję główne modele przestrzenności węchu, wskazując na formułowane na ich rzecz argumenty, wymagane przez nie założenia oraz konsekwencje, jakie mają one dla rozumienia zmysłu węchu.

Tegoroczną serię wykładów „Nauka w Centrum” rozpoczęliśmy od spotkania z Wiktorem Lewandowskim. Marcin Magierowski spotka się z widzami kanału Copernicus 4 grudnia.

Zapowiedź serii

Wiktora Lewandowskiego można posłuchać także w podkaście NCN.