Struktury krytyczne w oddziaływaniach silnych

Kierownik projektu :
prof. dr hab. Marek Gaździcki
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Panel: ST2

Konkurs : MAESTRO 10
ogłoszony 15 czerwca 2018 r.

Jednym z ważnych zagadnień współczesnej fizyki jest zrozumienie oddziaływań silnych. To najsilniejsze znane nam oddziaływania, którego cząstkami elementarnymi są kwarki i gluony. W otaczającym nas świecie kwarki i gluony uwiezione są we wnętrzach protonów i neutronów – składników jader atomowych.Powszechnie uważa się, że materia o bardzo dużej gęstości, dużo większej niż ta w jądrach atomowych, może istnieć w stanie w którym kwarki i gluony poruszają się swobodnie – w stanie plazmy kwarkowo-gluonowej. Czy plazma istnieje w naturze? Jak wygląda przejście fazowe między stanem silnie oddziałującej materii o niskiej gęstości, w którym kwarki i gluony są uwięzione, a stanem plazmy kwarkowo-gluonowej? Czy własności silnie oddziałującej materii mogą być badane w laboratorium? fot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Marek Gaździckifot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Marek Gaździcki

Celem projektu jest poszukiwanie odpowiedzi na powyższe pytania poprzez badanie wysokoenergetycznych zderzeń jąder atomowych w ramach międzynarodowego zespołu badawczego NA61/SHINE. Zespół ten prowadzi pomiary używając detektora NA61/SHINE przy akceleratorze Super Proton Synchrotron (SPS) w laboratorium Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie. Badania zostały zainicjowane i są prowadzone przez prof. dr hab. Marka Gaździckiego.

prof. dr hab. Marek Gaździcki przy pracyprof. dr hab. Marek Gaździcki przy pracy Projekt składa się z dwóch części:

1. Struktury krytyczne i protony. W części tej prowadzona jest analiza produkcji protonów w zderzeniach jądrowych przy wysokich energiach. Analizowane są unikalne w skali światowej dane zarejestrowane przez NA61/SHINE przy różnych energiach zderzenia i dla różnych liczb masowych zderzających się jąder.

2. Struktury krytyczne i powab. Ta część projektu jest poświęcona modernizacji detektora eksperymentu NA61/SHINE. W jej ramach opracowano i skonstruowano nowy system zbierania danych. Rejestruje on zderzenia z wielokrotnie większą szybkością niż jego poprzednik. Tak duża szybkość jest niezbędna do pomiarów rzadko produkowanych cząstek zawierających ciężkie kwarki powabne.

Część pierwsza projektu może bezpośrednio prowadzić do odkrycia własności przejścia od materii uwiezionych kwarkow i gluonow do plazmy kwarkowo-gluonowej. Część druga otwiera drogę do przyszłych odkryć w oparciu o systematyczne dane dotyczące produkcji kwarków powabnych w zderzeniach ciężkich jąder. Pionierskie pomiary uzyskane przez NA61/SHINE będą kontynuowane w nowo powstających laboratoriach, FAIR w Niemczech i J-PARC-HI w Japonii.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Struktury krytyczne w oddziaływaniach silnych

prof. dr hab. Marek Gaździcki

Kierownik - dodatkowe informacje

Studiował fizykę, doktoryzował się i otrzymał habilitacje na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w dziedzinie fizyki wysokich energii. Prowadził badania na Uniwersytecie Warszawskim, w Zjednoczonym Instytucie Badan Jądrowych w Dubnej, na Uniwersytecie w Heidelbergu, w Europejskim Laboratorium Badań Jądrowych (CERN) w Genewie i na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie. Jest profesorem na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Jego podstawowe zainteresowanie to fizyka wysokoenergetycznych zderzeń jąder atomowych. W tej dziedzinie uczestniczył w wielu międzynarodowych programach eksperymentalnych oraz publikuje prace metodologiczne i teoretyczne. Razem z Mark’iem Gorenstein’em (Kyiv) przewidział próg na produkcje nowego stanu materii, plazmy-kwarkowo glunowej, w zderzeniach ciężkich jader atomowych. Przewidywanie zostało potwierdzone przez eksperyment NA49 w Europejskim Laboratorium w ramach dedykowanego programu pomiarów zaproponowanego przez niego i Peter’a Seyboth’a (Monachium). Jest inicjatorem i liderem naukowym eksperymentu NA61/SHINE prowadzonego od 2008 roku w CERN. W ramach tego eksperymentu prowadzone są pomiary dla fizyki oddziaływań silnych – poszukiwanie punktu krytycznego silnie oddziałującej materii - oraz fizyki neutrin i promieniowania kosmicznego.

https://en.wikipedia.org/wiki/Marek_Gazdzicki

prof. dr hab. Marek Gaździcki przy pracy

Sploty historii przemocy w angielsko- i francuskojęzycznej powieści XXI wieku

Kierownik projektu :
prof. dr hab. Anna Branach-Kallas 
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Panel: HS2

Konkurs : OPUS 17
ogłoszony 15 marca 2019 r.

Stulecie Wielkiej Wojny stało się pretekstem do powstania nowych form upamiętniania. Sto lat po jej zakończeniu I wojna światowa jest przedmiotem nowych interpretacji, które mają głęboki potencjał etyczny i afektywny. Byłe państwa imperialne, takie jak Francja i Wielka Brytania, oddały nareszcie hołd oddziałom tubylczych żołnierzy z Afryki, Azji i Karaibów, celowo wykluczanym z eurocentrycznych archiwów po zakończeniu konfliktu. Co istotne, w latach poprzedzających rocznicę, a także w samo stulecie działań wojennych, opublikowano szereg powieści i opowiadań, które ukazują doświadczenie wojenne z perspektywy wojsk i społeczności kolonialnych. Teksty te nie doczekały się jeszcze pełnego krytycznego opracowania. Celem projektu jest zatem zebranie materiałów, interpretacja i analiza utworów literackich na temat I wojny światowej opublikowanych w XXI wieku w języku angielskim i francuskim, które ujmują te wydarzenia z perspektywy oddziałów kolonialnych i/lub zgłębiają problematykę interakcji pomiędzy żołnierzami o korzeniach europejskich a rekrutami z kolonii. fot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Anna Branach-Kallasfot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Anna Branach-Kallas

Sformułowano następujące hipotezy badawcze: (1) autorzy interpretowanych powieści i opowiadań ilustrują traumę wojenną, która jednocześnie staje się ważnym punktem odniesienia dla procesów tożsamościowych w XXI wieku; (2) autorzy ukazują ciągłość pomiędzy I wojną światową a wcześniejszymi i późniejszymi wybuchami przemocy; (3) ponadto, w świecie przedstawionym tych utworów, I wojna światowa funkcjonuje jako katalizator walki o niepodległość w różnych częściach Imperium Brytyjskiego i Francuskiego. Nasuwa się szereg pytań: W jaki sposób wybrani pisarze przedstawiają doświadczenia tubylczych żołnierzy podczas wojny? Czy upamiętniając wydarzenia sprzed stu lat dążą oni do wybaczenia i zapomnienia, czy, wręcz przeciwnie, zbiorowa amnezja budzi w nich sprzeciw? Jak ilustrują problematykę rasy i rasizmu? W jaki sposób ustosunkowują się do spuścizny stereotypów kolonialnych? Czy możliwa jest dekolonizacja pamięci I wojny światowej? Jeśli tak, na czym miałaby ona polegać?

Korpus, który udało się do tej pory zgromadzić, składa się z kilkunastu tekstów opublikowanych we Francji, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Algierii, Republice Południowej Afryki i na Martynice w (szeroko rozumiane) stulecie wojny: Najważniejsze z nich to Galadio (2010) Didiera Daeninckxa, Le bataillon créole (guerre de 1914-1918) (2013) Raphaëla Confianta, A God in Every Stone (2014) Kamili Shamsie, Dancing the Death Drill (2017) Freda Khumalo,  Frère d’âme (2018) Davida Diopa oraz Afterlives (2020) Abdulrazaka Gurnaha. fot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Anna Branach-Kallasfot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Anna Branach-Kallas

Wybrana metodologia łączy teorie postkolonialne, studia nad pamięcią i traumą oraz filozofię polityki. Istotną rolę w projekcie odgrywają również współczesne badania historyczne dotyczące I wojny światowej. Taki interdyscyplinarny aparat teoretyczny pozwala wyjaśnić, dlaczego i w jaki sposób trauma I wojny stanowi ważny punkt odniesienia dla tożsamości postkolonialnych w różnych kontekstach kulturowych. Perspektywa porównawcza natomiast pozwala zidentyfikować splot podobieństw i różnic w traumatycznym doświadczeniu wojennym różnych grup etnicznych i rasowych, a także pomiędzy wcześniejszymi i późniejszymi konfliktami oraz w sposobach ich obrazowania.

Wyniki badań przedstawiono dotąd na konferencjach w Wielkiej Brytanii, we Francji, w Hiszpanii i w Polsce, a także w formie artykułów opublikowanych w Memory Studies, Journal of Commonwealth Literature, Journal of Postcolonial Writing, Journal of War and Culture Studies, Orbis Litterarum i in. W opracowaniu jest również monografia.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Sploty historii przemocy – wojna, opór i postkolonialna etyka upamiętniania w angielsko- i francuskojęzycznych powieściach pierwszo-wojennych XXI wieku

prof. dr hab. Anna Branach-Kallas 

Kierownik - dodatkowe informacje

jest absolwentką filologii angielskiej i romańskiej. Jej zainteresowania badawcze to literatura i teoria postkolonialna, trauma wojenna, filozofia polityki, studia nad pamięcią. Kierownik dwóch projektów finansowanych przez NCN, stypendystka Fundacji im. Stefana Batorego w Oksfordzie, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej oraz International Council for Canadian Studies, odbyła szereg zagranicznych staży badawczych. Od 2019 roku Przewodnicząca Rady Dyscypliny Literaturoznawstwo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

prof. dr hab. Branach-Kallas przy pracy

Wpływ rozległych intensywnych zaburzeń na relacje między roślinożercami a naturalnym odnowieniem lasu

Kierownik projektu :
prof. dr hab. Jerzy Szwagrzyk
Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, Wydział Leśny

Panel: NZ8

Konkurs : OPUS 16
ogłoszony 14 września 2018

W projekcie analizujemy związki między intensywnymi zaburzeniami (jak huraganowe wiatry czy gradacje korników), procesem naturalnej regeneracji lasu oraz zgryzaniem młodych drzew przez dzikie zwierzęta kopytne. Wyjaśnienie wpływu zaburzeń na proces naturalnego odnowienia lasu w warunkach silnej presji roślinożerców będzie stanowić istotny wkład w teorię dynamiki zbiorowisk leśnych. W perspektywie wzrostu intensywności i ekstremalnych zjawisk pogodowych, które są efektem globalnych zmian klimatu, częstość i intensywność naturalnych zaburzeń w zbiorowiskach leśnych będzie się zapewne zwiększać. Zaburzenia uśmiercają wiele dużych drzew i zwiększają dostępność światła oraz wody i innych zasobów glebowych, co powoduje przyspieszenie rozwoju młodego pokolenia. Ponieważ przy zwiększonej dostępności światła zagęszczenie młodych drzew wzrasta i wytwarzają znacznie więcej pędów, populacje zwierząt kopytnych zamieszkujące obszar objęty zaburzeniami mają do dyspozycji znacznie więcej pokarmu. fot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Jerzy Szwagrzykfot. Michał Łepecki, prof. dr hab. Jerzy Szwagrzyk

Zakładamy, że wzrost populacji roślinożerców nie jest równie szybki jak wzrost biomasy młodych drzew w warunkach zwiększonego dostępu do zasobów. Ponieważ presja zgryzania przez zwierzęta roślinożerne rozkłada się na większą liczbę młodych drzew, a możliwości kompensacji wzrostowej są w warunkach większego dostępu światła silnie wzmożone, zgryzanie nie hamuje skutecznie wzrostu młodego pokolenia. W ten sposób nawet te gatunki, które pod okapem drzewostanu są silnie przygłuszone lub eliminowane przez powtarzające się zgryzanie pędów, na terenach gdzie wystąpiły naturalne zaburzenia uzyskują możliwość wyrośnięcia w okazałe drzewa. Nasze badania prowadzimy w czterech obszarach (Tatry, Roztocze, Babia Góra, Puszcza Piska), w których mamy już założone wcześniej stałe powierzchnie badawcze.

W naszym projekcie staramy się dociec, które czynniki środowiskowe wpływają na przestrzenną zmienność zgryzania młodych drzew. Zasadnicza część projektu jest realizowana na Roztoczu i w Tatrach. Lasy Tatr zostały objęte w ciągu ostatnich dwóch dekad rozległymi naturalnymi zaburzeniami, podczas gdy na Roztoczu zaburzenia były nieliczne i powierzchniowo ograniczone. Skład gatunkowy drzewostanów oraz odnowień w obu obszarach wykazuje zarówno wiele cech wspólnych (znaczący udział buka i jodły), jak i istotne różnice (duża rola świerka i jarzębiny w Tatrach, a grabu na Roztoczu). Badania są skoncentrowane na oszacowaniu ilości żeru pędowego dostępnego dla zwierząt kopytnych oraz na analizie intensywności zgryzania młodych drzew w różnych warunkach świetlnych, od zwartego lasu po obszary, gdzie drzewostan został praktycznie zniszczony w wyniku huraganowego wiatru lub gradacji korników. Na 60 poletkach badawczych mierzymy parametry młodych drzew (wysokość, grubość, rozmiary korony) oraz rejestrujemy uszkodzenia spowodowane przez ssaki kopytne. Równolegle prowadzimy tam pomiary intensywności światła oraz analizy glebowe. W celu stwierdzenia, które gatunki roślinożerców i w jakich porach żerują na powierzchniach badawczych założyliśmy w ich pobliżu automatyczne kamery rejestrujące pojawianie się i zachowanie zwierząt, co ma pomóc w interpretacji wyników uzyskanych w trakcie pomiarów.

Wstępne wyniki naszych badań wskazują na to, że gatunki powszechnie uznawane za wrażliwe na presję roślinożerców, takie jak jawor czy jarzębina, w warunkach wystąpienia naturalnych zaburzeń szybko osiągają wysokość chroniącą je przed zgryzaniem wierzchołkowych części korony. Przy dużej dostępności światła na rozległych obszarach skutecznie konkurują one z gatunkami wytrzymałymi na ocienienie i stanowią znaczącą część młodej generacji drzew. W efekcie powstające tam młode lasy charakteryzują się większą różnorodnością gatunkową niż starsze drzewostany. Wyniki naszych badań mogą stanowić argument na rzecz powstrzymania się od ingerencji w naturalne procesy regeneracji lasu po zaburzeniach.

fot. Jerzy Szwagrzyk

Pełny tytuł finansowanego projektu: Wpływ rozległych intensywnych zaburzeń na relacje między roślinożercami a naturalnym odnowieniem lasu

prof. dr hab. Jerzy Szwagrzyk

Kierownik - dodatkowe informacje

Kierownik Katedry Bioróżnorodności Leśnej Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Zajmuje się strukturą i dynamiką zbiorowisk leśnych, przebiegiem procesów odnowieniowych w lasach, naturalnymi zaburzeniami w ekosystemach leśnych Autor ponad 190 publikacji, kierownik 12 projektów badawczych, promotor w 12 przewodach doktorskich. Członek rad naukowych instytutów Polskiej Akademii Nauk: Instytutu Ochrony Przyrody oraz Instytutu Botaniki, a także rad parków narodowych: Babiogórskiego i Roztoczańskiego. Od roku 2023 członek Komitetu Biologii Środowiskowej i Ewolucyjnej PAN, Komitetu Nauk Leśnych i Technologii Drewna PAN oraz komitetu problemowego ds. Kryzysu Klimatycznego przy Prezydium PAN.

 

prof. Jerzy Szwagrzyk w pracy

Laureaci ERC Starting Grants 2022

wt., 22/11/2022 - 12:02
Kod CSS i JS

Europejska Rada ds. Badań Naukowych opublikowała listę laureatów Starting Grants 2022. Badania zrealizuje czworo naukowców pracujących w Polsce. Laureaci kierują także projektami finansowanymi przez NCN.

Laureatami konkursu o Starting Grants w tej edycji zostali: dr hab. Katharina Boguslawski i dr hab. Piotr Wcisło, profesorowie z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, dr inż. Rafał Kucharski z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dr Adam Kłosin z Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN. Granty zrealizują także naukowcy z Polski pracujący za granicą. Ogółem ERC sfinansuje 408 projektów.

Nagroda NCN i StG w jednym roku

Katharina Boguslawski i Piotr Wcisło pracują na tym samym wydziale – Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK. Piotr Wcisło bada najprostsze układy atomowe i molekularne, których strukturę można wyliczyć z podstawowych praw teorii kwantowej, i mierzy ich własności niezwykle dokładnie, wykorzystując najnowocześniejsze techniki laserowe. W październiku tego roku otrzymał Nagrodę NCN, najbardziej prestiżowe wyróżnienie dla młodych naukowców pracujących w Polsce, m.in. za wykorzystanie ultradokładnej spektroskopii laserowej do testowania teorii kwantowej i poszukiwania nowej fizyki wychodzącej poza model standardowy.

ERC nagrodziła jego projekt, którego głównym celem jest zbadanie struktury cząsteczki wodoru na niespotykanym dotąd poziomie dokładności. Na badania „New experimental methods for trapping cold molecular hydrogen”, które potrwają 5 lat, otrzyma 1,9 miliona euro. Molekuła wodoru jest bardzo atrakcyjna do badania fizyki podstawowej, bo to najprostsza molekuła jaka istnieje w przyrodzie – ma tylko dwa protony i dwa elektrony. Można ją bardzo dokładnie wyliczyć z zasad teorii kwantowej, bardzo trudno ją jednak mierzyć eksperymentalnie, gdyż słabo oddziałuje z polami elektromagnetycznymi. – W środowisku w ogóle się nie dyskutuje o tym, żeby pułapkować molekułę wodoru. A my we wniosku nie dość, że pokazaliśmy, że nie ma fundamentalnych fizycznych ograniczeń, żeby to zrobić, to jeszcze zaproponowaliśmy konkretny schemat, jak to zrobić, wykorzystując m.in. bardzo silne lasery i nadprzewodzące cewki – mówi laureat.

Badacz kierował lub kieruje pięcioma grantami NCN. – Grupa, którą stworzyłem, opiera się w dużej mierze na finansowaniu z NCN. Gdyby nie było takiej instytucji, nie byłbym naukowcem w Polsce – mówi. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. Był na stażu podoktorskim w amerykańskim Joint Institute for Laboratory Astrophysics i stypendystą Fulbrighta w Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.

Rewolucyjne modele obliczeniowe

Katharina Boguslawski jest chemiczką kwantową, w swoich badaniach łączy chemię, fizykę, matematykę i informatykę stosowaną. Skupia się na rozwoju nowatorskich metod obliczeniowych pozwalających na modelowanie właściwości cząsteczek chemicznych o dużych rozmiarach, bez konieczności robienia badań eksperymentalnych. ERC przyznała jej grant w wysokości ponad 1,2 mln euro na projekt „Devising Reliable Electronic Structure Schemes through Eclectic Design”. Badaczka chce zrewolucjonizować metody przydatne w tworzeniu nowych materiałów o lepszych właściwościach bez zwiększania kosztów obliczeniowych symulacji. – Planuję przełamać paradygmaty obliczeniowe stosowane w elektronice organicznej, np. do projektowania bardziej wydajnych ogniw fotowoltaicznych – mówi. Część wyników jej badań może mieć zastosowanie w przemyśle. W ramach projektu ma powstać także instrument obliczeniowy black box, z którego będą mogli korzystać użytkownicy chcący modelować materiały przy użyciu chemii kwantowej.

Prof. Boguslawski studia magisterskie i doktoranckie ukończyła na Politechnice Federalnej w Zurichu. Staż podoktorski odbyła na Politechnice Federalnej w Zurichu oraz McMaster University w Kanadzie. Jest laureatką wielu prestiżowych wyróżnień. Na badania, które stały się podstawą grantu ERC poświęciła dziesięć lat. Kieruje grantem SONATA NCN. – Zaproponowałam nowe modele matematyczne do badania pierwiastków ciężkich, np. związków występujących w odpadach radioaktywnych powstających przy produkcji energii jądrowej – wyjaśnia naukowczyni. Dodaje, że kierowanie grantem NCN było „pierwszym krokiem na drodze do ERC”. – To było moje pierwsze doświadczenie jako kierowniczki projektu i osoby odpowiedzialnej za grupę badawczą. Takie doświadczenie jest bardzo ważne dla ERC.

Gry miejskie z AI

Sztuczna inteligencja (AI) coraz więcej rzeczy umie robić lepiej od nas – wygrywa z nami w szachy, w gry strategiczne i gry akcji, niedawno po raz pierwszy wygrała konkurs malarski. Ma przewagi, bo ma dostęp do danych i obliczeń w czasie rzeczywistym, szybciej podejmuje decyzje i podejmuje lepsze decyzje. Zaawansowane algorytmy wykorzystywane są m.in. w edukacji, medycynie i obronności, pomagają w rolnictwie czy projektowaniu budynków. Rafał Kucharski zbada, jaki wpływ będzie miała sztuczna inteligencja na mobilność miejską. Badacz z Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalista od transportu i uczenia maszynowego, otrzymał StG ERC na projekt: „Playing urban mobility games with intelligent machines. Framework to discover and mitigate human-machine conflicts”.

Ruch miejski, infografika Marcin Wierzchowski Ruch miejski, infografika Marcin Wierzchowski

– To jak funkcjonują miasta i że pewne drogi się korkują, a linie tramwajowe czy autobusowe są bardziej obciążone wynika z interakcji między ludźmi i z naszych decyzji, o której godzinie wyjechać, jaki środek transportu i trasę wybrać. Jeśli decyzję zaczną podejmować za nas roboty czy maszyny ze sztuczną inteligencją, to jest ryzyko, że z nami wygrają – mówi naukowiec. Może się okazać, że właściciele samochodów wyposażonych w sztuczną inteligencję mniej czasu stracą w korkach, a ci którzy nie dysponują dostępem do technologii, będą ponosić coraz większe koszty, bo ograniczone zasoby zostaną wykorzystane przez sztuczną inteligencję. – W moim projekcie chcę sprawdzić, czy faktycznie tak będzie, jak będziemy współistnieć z maszynami i jak ewentualnie tym negatywnym scenariuszom przeciwdziałać – dodaje. Na badania Europejska Rada ds. Badań Naukowych przyznała mu 1,49 mln euro. Projekt będzie trwał pięć lat.

Rafał Kucharski zajmował się tematyką transportu studiując i pracując na Politechnice Krakowskiej, Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, w KIT Karlsruhe, na Uniwersytecie Technicznym w Delft oraz jako pracownik firm technologicznych. Projektował algorytmy predykcji ruchu drogowego wykorzystane m.in. w Pekinie, Dusseldorfie, Abu-Dhabi i Turynie oraz modele transportowe wykorzystywane do strategicznego rozwoju Warszawy i Krakowa. W Delft był zatrudniony jako postdoc w projekcie finansowanym przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych. Jest laureatem grantu NCN OPUS, który prowadzi na Wydziale Matematyki i Informatyki UJ, dotyczącego mobilności współdzielonej w czasie pandemii. – Fakt, że prowadzę własny projekt i kieruję czteroosobowym zespołem, był bardzo dobrze oceniony przez recenzentów ERC – mówi naukowiec.

Lepsze poznanie mechanizmów regulujących ekspresję genów

Adam Kłosin jest biologiem komórkowym i genetykiem badającym mechanizmy regulacji genów u eukariontów. Celem jego projektu nagrodzonego StG ERC pt. „The spatial organization of gene regulation in embryonic development” jest zbadanie procesów regulujących organizację przestrzenną ekspresji genów podczas rozwoju embrionalnego i podczas odpowiedzi na stres w zarodkach organizmu modelowego, nicienia Caenorhabditis elegans. Czynniki transkrypcyjne regulujące aktywność genów tworzą lokalne zagęszczenia w jądrze komórkowym podczas rozwoju embrionalnego i w odpowiedzi na stres. Badania z ostatniej dekady sugerują, że tego typu struktury są kondensatami tworzącymi się w wyniku zlokalizowanego rozdziału faz. Projekt zbada właściwości, funkcje i regulację tych kondensatów z użyciem wysokorozdzielczej mikroskopii konfokalnej i opracuje nowe techniki do badania interakcji czynników transkrypcyjnych z materiałem genetycznym zawartym w chromatynie uzyskanej z komórek nicieni. Badania te przyczynią się do lepszego zrozumienia podstawowych mechanizmów regulujących ekspresję genów podczas różnicowania się komórek w normalnym procesie rozwojowym, jak i w sytuacjach stresu środowiskowego (np. podwyższona temperatura).

Kondensaty białkowe tworzone przez czynnik transkrypcyjny HSF-1 w jądrach komórek wczesnego embrionu C. elegans pod wpływem stresu termicznego, fot. A. KłosinKondensaty białkowe tworzone przez czynnik transkrypcyjny HSF-1 w jądrach komórek wczesnego embrionu C. elegans pod wpływem stresu termicznego, fot. A. Kłosin

Adam Kłosin studiował na uczelniach w Perugii i Dreźnie, doktorat uzyskał w Centrum Regulacji Genomowej w Barcelonie, staż podoktorski odbył w Instytucie Biologii Molekularnej i Genetyki im. Maxa Plancka w Dreźnie. Jest laureatem programu Polskie Powroty NAWA 2022, w ramach którego realizuje komponent badawczy finansowany przez NCN pt. „Znaczenie wewnętrznie nieuporządkowanych domen białkowych w różnicowaniu komórek”.

Wsparcie osób i instytucji

Laureaci ERC 2022 podkreślają, że w trakcie starań o grant otrzymali wsparcie od wielu osób i instytucji – m.in. uczelni, na których pracują, Biura Doskonałości PAN czy KPK NCBR. Konsultowali wnioski ze specjalistami w swoich dziedzinach, a po przejściu do drugiego etapu konkursu uczestniczyli m.in. w szkoleniach z prezentacji, mieli wsparcie native speakerów. – Jeśli ktoś sam próbuje przygotować aplikację, to wydaje mi się, że jest na straconej pozycji – mówi Piotr Wcisło.

 

  • Starting Grant mogą otrzymać naukowcy od 2 do 7 lat po doktoracie, na projekt trwający do 5 lat. ERC wspiera nowatorskie pomysły we wszystkich dziedzinach nauk.
  • Ogółem w tej edycji konkursu do ERC wpłynęły 2932 wnioski, finansowanie otrzymało 408 z nich (success rate wyniósł blisko 14 proc.). Nagrodzeni naukowcy reprezentują 46 narodowości i pracują w 26 krajach. Grant zrealizuje także sześcioro Polaków afiliowanych w ośrodkach zagranicznych.
  • W poprzednich edycjach Europejska Rada ds. Badań Naukowych 37 razy przyznała Starting Grants badaczkom i badaczom pracującym w Polsce. Największym sukcesem zakończyła się edycja z 2021 roku. Finansowanie na badania otrzymało 10 naukowców.

Pełne wyniki konkursu na stronie ERC.

Prof. Kuźnicki o budżecie NCN

pon., 21/11/2022 - 14:30
Kod CSS i JS

Od kilku lat budżet NCN jest praktycznie zamrożony. Z powodu inflacji spada realna wartość funduszy grantowych uzyskanych przez beneficjentów NCN, a brak zwiększenia finansowania w przyszłym roku obniży i tak już niski wskaźnik sukcesu.

– Warto skłonić decydentów, aby dodatkowo dofinansowywali przyszłoroczny budżet NCN kwotą 150-200 mln zł. To podniosłoby wskaźnik sukcesu w konkursach do około 25% – pisze prof. Jacek Kuźnicki w najnowszym wydaniu "Forum Akademickiego".

Przewodniczący Rady NCN przedstawia też scenariusze, jakie może przyjąć to gremium, by spróbować zatrzymać spadek wskaźnika sukcesu, mimo braku zwiększonego finansowania. Rada może na przykład ograniczyć liczbę projektów, które można prowadzić jednocześnie, wprowadzić limity finansowania, albo zrezygnować z jednego z konkursów.

Prof. Kuźnicki zaznacza jednocześnie, że finansowanie nauki to najlepsza inwestycja, a tego typu zmiany byłyby niekorzystne dla warunków uprawiania nauki w Polsce. – Wspieranie rozwoju młodego pokolenia naukowców i tworzenie im warunków pracy w naszym kraju zmniejsza drenaż mózgów, a w dłuższej perspektywie może go odwrócić – pisze.

Prof. Kuźnicki zwraca uwagę, że wzrost finansowania NCN bez dodatkowego obciążenia budżetu państwa mógłby się odbyć przez przeniesienie do Centrum 10% budżetu NCBR.

Pełny tekst przewodniczącego Rady NCN dostępny jest na stronie Forum Akademickiego.

Zapowiedź konkursu JPIAMR-ACTION Call 2023

pon., 21/11/2022 - 14:00
Kod CSS i JS

W styczniu 2023 r. międzynarodowa sieć JPIAMR (Joint Programming Initiative on Antimicrobial Resistance) otworzy nabór wniosków w konkursie na projekty realizowane we współpracy wielostronnej w ramach programu ERA-NET JPIAMR-ACTION.

W konkursie pt.: Development of innovative strategies, tools, technologies, and methods for diagnostics and surveillance of antimicrobial resistance weźmie udział 21 agencji finansujących badania z 18 krajów. Całkowity szacowany budżet konkursu wynosi około 18,8 mln euro. Na sfinansowanie udziału polskich zespołów badawczych Rada NCN przeznaczyła równowartość 1 miliona euro.

Celem programu ERA-NET JPIAMR-ACTION jest stworzenie i wzmocnienie współpracy pomiędzy partnerami badawczymi pochodzącymi z różnych krajów i różnych dziedzin wiedzy w celu promowania badań nad opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe.

Zapowiadany konkurs będzie koncentrować się na obszarach priorytetowych: diagnostyki i nadzoru. Będą w nim finansowane projekty badawcze, w których badacze opracują nowe lub ulepszą istniejące strategie, narzędzia, technologie i metody wspierania rozważnego i racjonalnego stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych. Projekty mogą dotyczyć diagnostyki zakażeń spowodowanych przez oporne mikroorganizmy, wykrywania opornych mikroorganizmów lub gromadzenia, analizy i wykorzystania danych dotyczących oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (AMR) i stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych (AMU). W konkursie przez środki przeciwdrobnoustrojowe rozumie się antybiotyki, środki przeciwgrzybicze i środki odkażające (biobójcze).

Poza zakresem tematycznym konkursu pozostają podtematy:

  • projekty dotyczące środków przeciwwirusowych i przeciwpasożytniczych,
  • projekty mające na celu wyłącznie rozszerzenie istniejących sieci nadzoru (np. GLASS, krajowe programy nadzoru).

Konkurs będzie realizowany w trybie dwuetapowym według harmonogramu:

  • 10 stycznia 2023 r. – ogłoszenie konkursu i publikacja Partner Search Tool,
  • 24 stycznia 2023 r. – webinarium dla wnioskodawców,
  • 7 marca 2023 r. – termin składania wniosków wstępnych (pre-proposals),
  • 4 lipca 2023 r. – termin naboru wniosków pełnych (full proposals),
  • 11 lipca 2023 r. termin naboru wniosków krajowych NCN (w systemie OSF).

Dodatkowe informacje na temat konkursu dostępne są na stronie https://www.jpiamr.eu/calls/diagnostics-surveillance-call-2023/

Pytania można kierować do sekretariatu konkursu pod adresem JPI.AMR@ncn.gov.pl

Zwracamy uwagę, że informacje podane w zapowiedzi konkursu nie są wiążące, a ostateczna dokumentacja konkursowa zostanie opublikowana w dniu otwarcia naboru 10 stycznia 2023 r.

Polsko-austriacko-słoweński projekt finansowany w konkursie Weave-UNISONO

pt., 18/11/2022 - 10:42
Kod CSS i JS

Dr Marta Kołczyńska z Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk zrealizuje w programie Weave-UNISONO projekt dotyczący partycypacji politycznej w dobie polaryzacji. Na badania otrzyma ponad 1,1 mln zł.

W programie Weave-UNISONO finansowanie otrzymują dwustronne lub trójstronne projekty badawcze realizowane wspólnie przez zespoły z Austrii, Czech, Słowenii, Szwajcarii, Niemiec, Luksemburga, Belgii–Flandrii i Polski.

Dr Kołczyńska zrealizuje swój projekt we współpracy z zespołami z Austrii (Universität Salzburg) i Słowenii (Univerza v Mariboru). W czasie jego realizacji badacze będą starali się odpowiedzieć na pytania o to, kto jest motywowany do udziału w polityce przez coraz bardziej spolaryzowany klimat polityczny oraz czy możliwe są pozytywne konsekwencje wzrostu polaryzacji politycznej dla demokracji. Naukowcy planują zebrać dane w trzech krajach partnerskich, Austrii, Polsce i Słowenii przeprowadzając dwa rodzaje badań ankietowych: w populacji ogólnej oraz wśród uczestników demonstracji publicznych. Dopełnieniem projektu będzie wykorzystanie istniejących danych sondażowych do analizy różnic międzykrajowych oraz zmian w czasie.

Pełne listy rankingowe

Prostsze procedury

Konkurs Weave-UNISONO ma na celu uproszczenie procedur składania i wyboru projektów badawczych we wszystkich dyscyplinach nauki, angażujących badaczy z dwóch lub trzech krajów europejskich. Wyłanianie laureatów opiera się na procedurze agencji wiodącej – Lead Agency Procedure (LAP). Zgodnie z LAP tylko jedna z instytucji partnerskich odpowiedzialna jest za pełną ocenę merytoryczną wniosku. Projekt dr Kołczyńskiej został oceniony przez austriacką agencję Fonds zur Förderung der wissenschaftlichen Forschung (FWF), która w tym przypadku pełniła rolę agencji wiodącej.

Partnerskie zespoły badawcze występują równolegle w ramach programu Weave o środki finansowe na realizację wspólnego projektu badawczego do właściwych dla siebie instytucji uczestniczących w programie Weave. Wspólny projekt musi zawierać spójne programy badań, wyraźnie ukazujące wartość dodaną współpracy międzynarodowej.

Konkurs Weave-UNISONO jest otwarty w trybie ciągłym. Zachęcamy zespoły pragnące podjąć współpracę z partnerami z Austrii, Czech, Słowenii, Szwajcarii, Niemiec, Luksemburga oraz Belgii-Flandrii do zapoznania się z treścią ogłoszenia konkursowego i składania wniosków.

Ziarno kawy jako pomoc w walce z chorobami

Kierownik projektu :
dr inż. Joanna Grzelczyk
Politechnika Łódzka

Panel: NZ9

Konkurs : PRELUDIUM 15
ogłoszony 15 marca 2018 r.

Wiele doniesień naukowych wskazuje, że prażone ziarno kawy zawiera nie tylko składniki bioaktywne korzystne dla zdrowia, ale także potencjalnie szkodliwy 5-hydroksymetylofurfural (5-HMF) i akrylamid (AK). Z drugiej strony, polifenole zawarte w kawie ograniczają patogenezę szeregu przewlekłych chorób cywilizacyjnych. Głównym celem badań była ocena właściwości prozdrowotnych składników kawy w modelu fizykochemicznym i na liniach komórkowych, w zakresie stężeń możliwych do osiągnięcia fizjologicznie, ich wpływu na wybrane szlaki sygnałowe, i wytypowania ekstraktów kawowych i ich frakcji, które po trawieniu i wchłonięciu w układzie pokarmowym w największym stopniu wykazują korzystne oddziaływanie.

dr inż. Joanna Grzelczyk przy pracy, fot. Michał Łepeckidr inż. Joanna Grzelczyk przy pracy, fot. Michał Łepecki Aby zrealizować przedstawiony cel przygotowano ekstrakty z ziarna kawowego gatunków arabika i robusta, zielonego i prażonego w stopniu jasnym i ciemnym oraz wyizolowano frakcje zawierające różne grupy polifenoli, wolne i związane z produktami reakcji Maillarda (MRP), a także wybrane niskocząsteczkowe MRP, w tym AK i 5-HMF. Ekstrakty oraz ich frakcje poddano trawieniu enzymatycznemu in vitro bez/z wybranymi szczepami bakterii kwasu mlekowego o właściwościach probiotycznych. Zbadano stopień wchłaniania polifenoli z trawionych ekstraktów lub ich frakcji w układzie modelowym z warstwą enterocytów. Następnie badane związki poddano modelowaniu molekularnemu metodą symulacji dokowania i kalorymetryczną z enzymami i receptorami ustrojowymi. Wyniki tych modeli porównano z oceną właściwości prozdrowotnych składników kawy w modelu komórkowym w celu potwierdzenia aktywowania wybranych szlaków metabolicznych w bardziej złożonym systemie biologicznym i wytypowano ekstrakty i ich frakcje, które po trawieniu i wchłonięciu w największym stopniu działają korzystnie na poziomie komórki, określono najkorzystniejsze ich stężenia fizjologiczne odpowiadające określonemu poziomowi spożycia naparów kawowych.

dr inż. Joanna Grzelczyk przy pracy, fot. Michał Łepeckidr inż. Joanna Grzelczyk przy pracy, fot. Michał Łepecki Zaobserwowano, iż zawartość wolnych polifenoli podczas trawienia ekstraktów/frakcji w symulowanym przewodzie pokarmowym wzrastała na skutek odszczepiania od bardziej złożonych struktur, głównie w jelicie grubym. Obecność mikroflory probiotycznej w jelicie przyczyniała się do wzrostu stężenie wolnych polifenoli, będących pochodnymi kwasów chlorogenowych, o wysokiej aktywności, w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. Badania interakcji i powinowactwa do wybranych enzymów i receptorów ustrojowych metodą symulacji dokowania wykazały, iż związki bioaktywne kawy tworzyły z nimi stabilne kompleksy, przy czym składniki kawy wiązały się w miejscach aktywnych enzymu/receptora, najczęściej w sposób kompetencyjny. Trawienie in vitro ekstraktów kawowych i ich frakcji powodowało wzrost powinowactwa, analizowany metodą ITC, do enzymów/receptorów preparatów strawionych, w porównaniu do materiału przed trawieniem. Sugeruje to, że ekstrakty kawowe i frakcje z nich otrzymane po spożyciu mogą efektywnie hamować aktywność enzymów: acetylocholinoesterazy, butyrylocholinoesterazy, monoaminooksydazy A i topoizomerazy II lub regulować aktywność receptora PPARγ. Badania in vitro z wykorzystaniem linii komórkowych wykazały spośród badanych ekstraktów i ich frakcji najwyższą aktywność biologiczną przede wszystkim preparatów z zielonej kawy, w tym frakcji kwasów chlorogenowych, które działały cytoprotekcyjnie, chroniąc modelowe komórki enterocytów (Caco-2 i HT29), nerwowe (SH-SY5Y) oraz trzustki (MIN6) przed indukowanym stresem oksydacyjnym, sprzyjającym procesowi nowotworzenia. Preparaty te zmniejszały aktywność komórkowej β-sekretazy, co może działać prewencyjnie przeciwko generowaniu złogów β-amyloidu uszkadzającego komórki nerwowe. Zmniejszenie wydzielania cytokin prozapalnych przez zróżnicowane adipocyty 3T3-L1, a także stymulacja GSIS zidentyfikowała składniki preparatów kawy jako związki sprzyjające utrzymaniu homeostazy organizmu na poziomie metabolicznym. Jednocześnie, indukowanie śmierci komórkowej na drodze apoptozy przez podwyższone stężenia preparatów kawy potwierdziło ich właściwości antynowotworowe.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Biodostępność i prozdrowotne właściwości kwasów hydroksycynamonowych ziarna kawy modyfikowane w procesie prażenia

dr inż. Joanna Grzelczyk

Kierownik - dodatkowe informacje

W 2021 r. obroniła doktorat z wyróżnieniem w Instytucie Technologii i Analizy Żywności, Politechnika Łódzka. Laureatka konkursów Preludium 15, Polmos Żyrardów za najlepszą pracę doktorską. Wyróżnienie w konkursie „Mam pomysł na startup”. Odbyła staż naukowy w 2019 r. na Uniwersytecie McGill, Montreal, Kanada. Autorka szeregu publikacji w czasopismach międzynarodowych oraz współautor patentu oraz zgłoszeń patentowych. Pracuje jako adiunkt w Instytucie Technologii i Analizy Żywności, PŁ.

dr inż. Joanna Grzelczyk - zdjęcie portretowe z ziarnami kawy

Sytuacja kobiet i mężczyzn w nauce w „FA”

pon., 14/11/2022 - 15:16
Kod CSS i JS

W elektronicznym wydaniu „Forum Akademickiego” ukazał się wywiad z prof. Teresą Zielińską z Rady NCN. Rozmowa dotyczy kwestii wyrównywania szans badaczek i badaczy.

– Ani badacze, ani badaczki nie chcą wprowadzania parytetów czy faworyzowania ze względu na płeć. Są natomiast za równymi szansami dla wszystkich. (…) Między innymi to sprawiło, że podjęliśmy pewne kroki w celu zmiany formuły Nagrody NCN. Dążymy do tego, aby uwzględnić uwarunkowania rozwoju karier, choćby biologiczne, bez wprowadzania przy tym bezwarunkowych preferencji związanych z płcią – mówi prof. Teresa Zielińska, członkini Rady NCN w wywiadzie dla Forum Akademickiego.

Rozmowa, którą przeprowadził Mariusz Karwowski, ukazała się 14 listopada w elektronicznym wydaniu czasopisma. Na pytanie, czy wyobraża sobie, że Nagrodę NCN w jednym roku otrzymują trzy laureatki, przewodnicząca Komisji analiz aktywności naukowej Rady NCN odpowiada: – Musiałoby wpłynąć więcej wniosków i więcej tych dotyczących kobiet. Na razie nominacji badaczek jest niewiele. (…) W całej nauce są one niedoreprezentowane, a im wyższy stopień kariery, tym jest ich mniej. W oczywisty sposób ta rzeczywistość przekłada się później na stereotypowe postrzeganie – skoro naukę uprawiają w większości mężczyźni, to oczywistym jest, że do nich częściej trafiają splendory.

Rozmowa w „FA” dotyczy także m.in. raportu na temat funkcjonowania kobiet i mężczyzn w nauce opublikowanego przez NCN w lutym tego roku oraz działań wspierających wyrównywanie szans badaczek i badaczy, prowadzonych przez nasze Centrum.

Pełny wywiad w Forum Akademickim

Zachęcamy do lektury.