W „FA” o najważniejszych uwarunkowaniach działania NCN

czw., 01/02/2024 - 11:00
Kod CSS i JS

Tryb konkursowy, ocena ekspercka, recenzje i uzasadnienia końcowe, procedura odwoławcza – najważniejsze mechanizmy działania NCN opisuje prof. Joanna Golińska-Pilarek. Artykuł przewodniczącej komisji Rady ds. regulaminów i procedur ukazał się w „Forum Akademickim”.

Prof. Joanna Golińska-Pilarek, fot. Piotr Szałański/NCNProf. Joanna Golińska-Pilarek, fot. Piotr Szałański/NCN Prof. Joanna Golińska-Pilarek jest członkinią Rady NCN od 2018 roku. W artykule wyjaśnia wybrane mechanizmy funkcjonowania naszej agencji, przede wszystkim kwestie dotyczące procesu oceny wniosków. Komentuje też niektóre postulaty środowiska w sprawie zmian w działaniu NCN i odnosi się do mitów funkcjonujących w przestrzeni publicznej.

W części dotyczącej oceny eksperckiej członkini Rady NCN omawia m.in. sposób powoływania zespołów oceniających wnioski o grant oraz tłumaczy, dlaczego wniosek złożony po raz kolejny, może zostać oceniony zupełnie inaczej, nawet jeśli został poprawiony zgodnie z sugestiami z poprzedniej edycji:

„Zespoły (ekspertów) tworzy się niezależnie dla każdej edycji konkursu. Oczywiście, zdarza się, że niektórzy eksperci pełnią tę funkcję w następujących po sobie konkursach (nie więcej niż trzech). Jednak staramy się systematycznie zmieniać składy, choćby z powodu dopasowania ekspertów do tematyki wniosków złożonych w konkretnym konkursie. Kolejnym ważnym powodem rotacji jest troska o to, by wnioski, które uprzednio nie otrzymały finansowania, nie były oceniane przez te same osoby co wcześniej. No i wreszcie, niektórzy sprawdzeni eksperci odmawiają udziału w pracach zespołów oceniających wnioski w kolejnych konkursach. Roczne statystyki są imponujące: tylko w 2022 roku powołanych było 2100 ekspertów, a recenzje sporządziło ponad 11 tys. recenzentów zewnętrznych.

Należy też pamiętać, że wniosek jest oceniany w porównaniu do innych złożonych w tej samej edycji. Nie ma tu pamięci instytucjonalnej. Eksperci nie mają dostępu do wniosków złożonych we wcześniejszych konkursach. Co do zasady, nie są też informowani przez koordynatorów o tym, czy wniosek składany jest po raz pierwszy czy kolejny. Wniosek powtórnie złożony jest zazwyczaj oceniany przez inne niż wcześniej osoby, a ostateczną decyzję podejmuje inny zespół. Pula wniosków, z którymi konkuruje wniosek złożony po raz kolejny, również jest zupełnie inna. Z tego powodu ocena może drastycznie różnić się od poprzedniej, w tym na niekorzyść, także wtedy, gdy wniosek został poprawiony zgodnie z sugestiami zgłoszonymi w recenzjach, które wnioskodawca otrzymał we wcześniejszej edycji.”

Z tekstu dowiemy się także m.in. czy można wprowadzić dodatkowe kryteria oceny wniosków oraz jakie są możliwości odwołania od decyzji o nieprzyznaniu finansowania.

Artykuł pt. „W grantowym gabinecie luster” ukazał się w dwóch częściach w wydaniu internetowym „FA”.

Część pierwsza

Część druga

Ósmy konkurs na małe granty otwarty

czw., 01/02/2024 - 08:30
Kod CSS i JS

Ogłaszamy konkurs MINIATURA 8, w którym naukowczynie i naukowcy z doktoratem mogą otrzymać granty na realizację pojedynczych działań naukowych. Budżet tegorocznej edycji konkursu to 20 milionów złotych.

W konkursie można składać wnioski o realizację pojedynczego działania naukowego, które nie było wcześniej i nie jest obecnie finansowane z NCN ani z żadnych innych źródeł. Działanie naukowe może zostać przeprowadzone w formie badań wstępnych lub pilotażowych, kwerendy, stażu naukowego, wyjazdu badawczego lub wyjazdu konsultacyjnego. Ważną zmianą w tej edycji konkursu jest dopuszczenie możliwości realizacji działania w więcej niż jednej z wymienionych form, pod warunkiem, że jest to uzasadnione merytorycznie, niezbędne do realizacji działania i osiągnięcia założonych celów. Pojedyncze działanie można rozplanować na czas do 12 miesięcy, a jego budżet musi zmieścić się w przedziale od 5 tys. do 50 tys. zł.

Konkurs jest przeznaczony dla naukowców, którzy chcą prowadzić badania podstawowe i dzięki realizacji pojedynczego działania przygotować założenia projektu badawczego, o finansowanie którego będą wnioskować w przyszłości w konkursach NCN lub w innych konkursach krajowych czy międzynarodowych.

Uczestnikami konkursu mogą być badaczki i badacze, którzy uzyskali stopień doktora nie wcześniej niż 1 stycznia 2012 roku. Okres kwalifikacji do konkursu przedłużają urlopy związane z opieką nad dziećmi, urodzenie dzieci lub okresy zasiłkowe związane z niezdolnością do pracy. Wśród warunków udziału jest również posiadanie w dorobku co najmniej jednej opublikowanej pracy lub co najmniej jednego dokonania artystyczno-naukowego. Osoba realizująca działanie musi być zatrudniona w jednostce w dniu złożenia wniosku, na podstawie umowy o pracę. Nie może mieć na swoim koncie żadnych grantów NCN, w których występowała w roli kierownika lub stypendysty/stażysty w konkursach ETIUDA, FUGA i UWERTURA. Laureatem konkursu MINIATURA można zostać tylko raz.

Wnioski przyjmujemy do 31 lipca 2024 r. do godz. 16.00 CEST za pośrednictwem systemu OSF.

Procedura konkursowa i ocena wniosków

Tryb naboru i oceny wniosków w konkursie MINIATURA różni się od pozostałych konkursów NCN. Wnioski przyjmujemy w okresie od początku lutego do końca lipca, będą one przekazywane do oceny na bieżąco, a wyniki będziemy ogłaszać w przedziałach miesięcznych.

Warto pamiętać, że środki dostępne w konkursie (20 mln zł) dzielone są proporcjonalnie na liczbę miesięcy naboru – w każdym miesiącu dostępna jest taka sama pula. W związku z tym zachęcamy do składania wniosków wcześniej niż w ostatnim miesiącu naboru, aby uniknąć nieotrzymania finansowania wyłącznie z powodu braku środków w puli tego miesiąca.

Nabór wniosków może zostać wstrzymany, jeżeli łączna kwota wnioskowanych środków przekroczy dwukrotnie budżet konkursu, czyli wyniesie ponad 40 mln zł.

Oceny merytorycznej wniosków dokonują członkowie zespołu ekspertów powołanego przez Radę NCN w konkursie MINIATURA 8. Ocena jest jednoetapowa, dla każdego wniosku eksperci sporządzają niezależnie trzy oceny na podstawie ustalonych kryteriów. Ostateczna decyzja dla pojedynczego wniosku zostanie wydana w ciągu pięciu miesięcy od jego złożenia.

Mapowanie ludzkich emocji w obliczu zmian klimatycznych

Kierownik projektu :
prof. dr hab. Artur Marchewka
Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Panel: HS6

Konkurs : GRIEG
ogłoszony 17 czerwca 2019 r.

Globalny kryzys klimatyczny stanowi obecnie jedno z największych zagrożeń dla ludzkości. By ograniczyć ryzyko i skutki globalnego ocieplenia, ludzie muszą radykalnie zmienić swój styl życia. Dla wielu osób zmiana klimatu jest źródłem silnych emocji. Jednocześnie na całym świecie coraz więcej ludzi angażuje się w zachowania mające na celu zmniejszenie negatywnych skutków zmiany klimatu. Wciąż jednak zaskakująco mało wiemy o tym, jak doświadczane przez nas emocje wpływają na podejmowanie działań proekologicznych. 

Rycina 1. Emocje wyodrębnione w ramach opracowania kwestionariusza do pomiaru emocji klimatycznych (ang. Inventory of Climate Emotions, ICE)Rycina 1. Emocje wyodrębnione w ramach opracowania kwestionariusza do pomiaru emocji klimatycznych (ang. Inventory of Climate Emotions, ICE) Celem projektu Climate Change Emotions jest uzupełnienie luki w naszej wiedzy o emocjach związanych ze zmianą klimatu oraz ich wpływie na zachowania proekologiczne. W tym celu wykorzystaliśmy wiele komplementarnych metod badawczych: wywiady, kwestionariusze, eksperymenty behawioralne, neuroobrazowanie funkcji mózgu oraz nowatorską metodę pomiaru odczuwania emocji w ciele. Badania prowadzone były w Polsce i Norwegii, dwóch krajach, których gospodarki są silnie zależne od paliw kopalnych, ale które cechują się odmiennym podejściem do ochrony środowiska. W pierwszych badaniach przeprowadziliśmy szereg pogłębionych wywiadów z osobami zmartwionymi zmianą klimatu (Marczak i wsp., 2023; Zaremba i wsp., 2022), które stały się punktem wyjścia do opracowania kwestionariusza do pomiaru emocji klimatycznych (ang. Inventory of Climate Emotions (ICE) (Marczak i wsp., 2023). Dzięki przeprowadzonym analizom wykazaliśmy, że emocjonalne doświadczenie zmiany klimatu można trafnie i rzetelnie opisać przy pomocy ośmiu kategorii emocji - złość, bezsilność, entuzjazm, osamotnienie, poczucie winy, smutek, pogarda i lęk.

Kolejne badania ukierunkowane były na zrozumienie relacji pomiędzy emocjonalnymi reakcjami na zmianę klimatu, a działaniami proekologicznymi. Przeprowadziliśmy szereg eksperymentów, by ustalić, w jaki sposób różne narracje na temat zmiany klimatu wpływają na zachowania proekologiczne. Opracowaliśmy unikatowy zestaw historii klimatycznych (ang. Emotional Climate Change Stories (ECCS)), służący do badania emocji odczuwanych wobec zmiany klimatu: złości, lęku, współczucia, poczucia winy oraz nadziei (Zaremba i wsp., 2023). Wyniki tego badania pomogły ustalić, jakie strategie komunikacji o zmianie klimatu najskuteczniej motywują do zachowań przyjaznych klimatowi. Dodatkowo, w ramach projektu zastosowaliśmy nowatorską metodę umożliwiającą mapowanie odczuwania emocji w ludzkim ciele (ang. emBODY). W przeprowadzonym przez nas badaniu pokazaliśmy, że ludzie są w stanie wskazać, gdzie w swoim ciele odczuwają emocjonalne pobudzenie związane ze zmianą klimatu (Herman i wsp., 2022).

Rycina 2. Mapy emocji w ludzkim ciele z uwzględnieniem zmian klimatycznych. Rycina oryginalna z Herman i wsp., 2022. Rycina 2. Mapy emocji w ludzkim ciele z uwzględnieniem zmian klimatycznych. Rycina oryginalna z Herman i wsp., 2022. W ostatnim badaniu, za pomocą metody obrazowania funkcji ludzkiego mózgu (ang. fMRI) używamy opracowanego w ramach projektu zestawu historii klimatycznych do wzbudzania emocji oraz sprawdzamy, jak wywołane emocje przekładają się na działania proekologiczne. Zastosowanie metody obrazowania mózgu umożliwia zrozumienie mechanizmów neuronalnych będących podstawą ludzkich działań.

Projekt realizowany jest w interdyscyplinarnym zespole naukowym, w którego skład wchodzą eksperci z zakresu psychologii klinicznej i środowiskowej oraz neuronauk. Podsumowując, efektem naszego projektu będą nowe ramy rozumienia emocjonalnego postrzegania zmiany klimatu i jego powiązań ze zdrowiem psychicznym oraz podejmowaniem działań w obliczu jednego z najbardziej palących problemów naszych czasów.

Więcej o projekcie można przeczytać na stronie climate-change-emotions.org

Pełny tytuł finansowanego projektu: Mapowanie ludzkich emocji w obliczu zmian klimatycznych w relacji do zdrowia psychicznego oraz podejmowania działań

prof. dr hab. Artur Marchewka

Kierownik - dodatkowe informacje

Jego główne zainteresowania badawcze to neuronauka afektywna, plastyczność mózgu oraz nieinwazyjne metody neuroobrazowania struktury i funkcji ludzkiego mózgu. Kieruje Pracownia Obrazowania Mózgu w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego Polskiej Akademii Nauk. Jest absolwentem Wydziału Psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat obronił z zakresu nauk biologicznych (specjalizacja z psychofizjologii) w Instytucie Nenckiego. Staż podoktorski odbył w Centre Hospitalier Universitaire Vaudois w Lozannie (Szwajcaria). Otrzymał między innymi stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców (2013-2015), jest także laureatem programu SCIEX (2010-2011) oraz Mentoring Fundacji Nauki Polskiej (2014). Prace badawcze które prowadził nagradzane były między innymi nagrodą im. J. Konorskiego (2012, 2017). Jest współautorem ponad 100 prac eksperymentalnych w czasopismach międzynarodowych. Jego zespół opracował zestaw wzrokowych bodźców afektywnych (Nencki Affective Picture System) oraz bodźców werbalnych w języku polskim (Nencki Affective World List).

prof. Artur Marchewka, fot. Michał Łepecki

Wyniki PRELUDIUM BIS 5

wt., 30/01/2024 - 12:00
Kod CSS i JS

43 projekty o wartości niemal 26 milionów złotych dostały finansowanie w piątej edycji konkursu PRELUDIUM BIS.

Konkurs PRELUDIUM BIS 5 jest skierowany do jednostek prowadzących szkoły doktorskie. Jego celem jest wsparcie kształcenia doktorantów w szkołach doktorskich i finansowanie projektów badawczych realizowanych przez doktorantów w ramach przygotowywanych przez nich rozpraw doktorskich. Konkurs zawiera również komponent promobilnościowy – doktoranci realizujący granty są zobowiązani do odbycia stażu zagranicznego trwającego od 3 do 6 miesięcy, finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej.

Kierownikiem projektu PRELUDIUM BIS jest promotor pracy doktorskiej, a doktoranci muszą zostać wybrani w otwartych konkursach. Ważną zmianą w tej edycji konkursu było zniesienie wymogu uzyskania stopnia doktora przez doktoranta realizującego grant jako warunku rozliczenia projektu.

Projekty PRELUDIUM BIS można planować na 36 lub 48 miesięcy. Stypendium dla doktoranta wynosi 5 tys. zł miesięcznie do momentu przeprowadzenia oceny śródokresowej, później wzrasta do wysokości 6 tys. zł miesięcznie. W budżecie projektu można przewidzieć m.in. środki dla kierownika projektu, na materiały i drobny sprzęt, usługi obce, wyjazdy służbowe, wizyty, konsultacje, gratyfikacje dla wykonawców zbiorowych.

W piątej edycji konkursu PRELUDIUM BIS do NCN wpłynęło 229 wniosków na łączną kwotę ponad 134 mln zł. Do finansowania zostały zakwalifikowane 43 projekty o łącznej wartości niemal 26 mln zł. Liczbowy wskaźnik sukcesu w konkursie wyniósł 18,78%.

LISTY RANKINGOWE

Jakość życia we współczesnym świecie w grantach PRELUDIUM BIS

Wśród projektów zakwalifikowanych do finansowania znalazły się takie, które podejmują tematykę zjawisk i czynników wpływających na stan współczesnego świata oraz jakość życia człowieka.

W grupie nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce dr hab. Katarzyna Andrejuk z Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk pokieruje grantem z obszaru studiów migracyjnych. Projekt będzie dotyczył pracy świadczonej poprzez platformy internetowe pośredniczące np. w dostawie posiłków lub organizacji usług transportowych, która w ostatnich latach dynamicznie zyskuje na znaczeniu gospodarczym. Dzięki jej dostępności i brakowi wymogów co do posiadanego doświadczenia zawodowego, często jest pierwszym wyborem dla uchodźców, migrantów zarobkowych, migrantów przyjeżdżających na studia czy w ramach łączenia rodzin, którzy poszukują zatrudnienia. Badaczka wraz z doktorantem przeanalizuje to zjawisko w różnych kontekstach, m.in. sprawdzi, jak wpływa ono na integrację migrantów ze społeczeństwem przyjmującym.

W grupie nauk ścisłych i technicznych finansowanie otrzymał projekt kierowany przez dr. hab. Mikołaja Piniewskiego ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Badacz zajmie się tematem podwyższonego stężenia dwutlenku węgla w atmosferze i jego wpływu na prognozowanie dostępności wody w przyszłości. Naukowcy na całym świecie wykorzystują do symulowania procesów hydrologicznych modele o różnym stopniu złożoności, uwzględniające do stworzenia scenariuszy przyszłości różne czynniki, jednak do tej pory podwyższone stężenie CO2 w atmosferze i jego wpływ na wzrost roślin nie zostało dostatecznie przebadane. Dr hab. Mikołaj Piniewski w swoim projekcie planuje m.in. przeprowadzenie badań modelowych w zlewniach położonych w różnych strefach klimatycznych.

W grupie nauk o życiu prof. dr hab. inż. Ewa Kaczorek z Politechniki Poznańskiej zajmie się rolą zanieczyszczeń związanych z mikroplastikiem w biosferze. W ostatnich latach coraz więcej dowiadujemy się o zagrożeniach związanych z obecnością mikroplastiku w środowisku oraz jego wpływowi na ludzi i zwierzęta. Jak podkreśla naukowczyni, jego cząstki nie występują w środowisku samodzielnie, ale wraz z innymi zanieczyszczeniami. Szczególnie niepokojące są ich interakcje z antybiotykami, które potencjalnie mogą sprzyjać rozwojowi i rozprzestrzenianiu się genów oporności na antybiotyki. Prof. Kaczorek w projekcie PRELUDIUM BIS ma na celu opisanie roli mikroplastiku jako nośnika zanieczyszczeń antybiotykowych w środowisku oraz określenie interakcji między zanieczyszczeniami związanymi z mikroplastikiem a mikroorganizmami środowiskowymi.

PRELUDIUM BIS został po raz pierwszy ogłoszony w 2019 roku. W dotychczasowych edycjach NCN sfinansowało realizację 360 projektów.

Nowe możliwości współpracy naukowców polskich i amerykańskich. Wspólny program NCN i Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta

wt., 30/01/2024 - 07:30
Kod CSS i JS

Stypendystki i stypendyści programu Fulbright Senior Award organizowanego przez Polsko-Amerykańską Komisję Fulbrighta po powrocie do Polski będą mogli kontynuować współpracę z naukowcami ze Stanów Zjednoczonych, dzięki finansowaniu uzyskanemu z Narodowego Centrum Nauki. To efekt porozumienia między obiema instytucjami.

– Stworzyliśmy wspólny program, dzięki któremu współpraca pomiędzy naukowcami pracującymi w Polsce a  ich koleżankami i kolegami pracującymi w Stanach Zjednoczonych będzie dużo łatwiejsza – mówi dr Marcin Liana, zastępca dyrektora Narodowego Centrum Nauki.

Ogólne porozumienie o współpracy zostało podpisane w grudniu ubiegłego roku. Zakłada ono, że NCN i Komisja Fulbrighta będą tworzyły wspólne inicjatywy ułatwiające prowadzenie badań naukowych i współpracę międzynarodową oraz będą działały na rzecz umiędzynarodowienia i promocji polskiej nauki. Pierwszym konkretnym efektem programu będzie współpraca przy programie Fulbright Senior Award, do którego nabór wniosków rozpocznie się 8 lutego 2024.

Program Fulbright Senior Award umożliwia osobom zatrudnionym w polskich instytucjach akademickich i naukowych realizację samodzielnych projektów badawczych lub badawczo-dydaktycznych w instytucjach w Stanach Zjednoczonych. Otwarty jest dla naukowców z doktoratem, reprezentujących wszystkie dyscypliny naukowe i na każdym etapie kariery. Laureaci mogą spędzić w instytucji goszczącej w USA od trzech do dziesięciu miesięcy.

W komisji selekcyjnej kandydatów do programu w edycji na rok akademicki 2025/2026 będą pracować eksperci wskazani przez NCN, a stypendyści programu dodatkowo będą mogli uzyskać finansowanie z Centrum na kontynuację współpracy z naukowcami amerykańskimi już po powrocie do Polski.

Środki na badania będzie mogło otrzymać dziesięcioro stypendystek i stypendystów, których projekty dotyczą badań podstawowych. Finansowanie można przeznaczyć na badania bezpośrednio związane z realizowanym projektem. Z grantu będzie można pokryć m.in. zakup materiałów i drobnego sprzętu, udział w seminariach oraz koszt wyjazdów i przyjazdów badaczy związanych z komponentem badawczym.

Propozycja współpracy wyszła z Komisji Fulbrighta. – Podtrzymanie i rozwój współpracy transatlantyckiej bywają sporym wyzwaniem. Dzięki wspólnemu programowi z NCN znaczna część naszych stypendystów otrzyma narzędzia do realnej kontynuacji pracy ze swoimi amerykańskimi odpowiednikami – podkreśla Justyna Janiszewska, dyrektorka wykonawcza Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta.

Na realizację programu NCN przeznaczy maksymalnie dwa miliony złotych. Badania objęte programem mogą trwać maksymalnie półtora roku od podpisania umowy między NCN a instytucją zatrudniającą stypendystkę lub stypendystę. Maksymalna kwota dofinansowania z NCN o jaką będą mogli ubiegać się badacze i badaczki wynosi 200 tys. złotych.

– Dla NCN ten program jest ważny, gdyż wspiera międzynarodową działalność naukowców pracujących w Polsce. Mamy już projekty z naszym amerykańskim odpowiednikiem, czyli agencją National Science Foundation, wspólny program z Komisją Fulbrighta tę współpracę ze Stanami Zjednoczonymi dodatkowo wzmacnia – dodaje dr Marcin Liana.

Nabór wniosków do Programu Senior Award rozpocznie się 8 lutego 2024 i będzie trwał do 5 czerwca. Ogłoszenie wyników nastąpi w styczniu 2025.

Szczegółowe warunki udziału w Programie Senior zostaną opublikowane na stronie Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta.

Kontakt: dr Ewelina Kubicz-Staszkiewicz, ewelina.kubicz-staszkiewicz@ncn.gov.pl

Ekologia zbiorników słodkowodnych a działalność człowieka i położenie geograficzne

Kierownik projektu :
dr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN
Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Panel: NZ8

Konkurs : GRIEG
ogłoszony 17 czerwca 2019 r.

Na całym świecie obserwuje się dynamiczny wzrost i rozwój obszarów miejskich. Zjawisko urbanizacji niesie ze sobą szereg wyzwań dla dzikich organizmów. Przyczynia się do utraty bioróżnorodności m.in. poprzez niszczenie i fragmentację siedlisk, zwiększenie ryzyka wprowadzenia wielu inwazyjnych gatunków obcych, stanowiących zagrożenie dla organizmów rodzimych, zmiany termiki i powstawania miejskiej wyspy ciepła. Małe zbiorniki wodne, takie jak wiejskie i miejskie stawy, stanowią niejednokrotnie rezerwuar bioróżnorodności w obszarze poddanym presji człowieka. Niestety bardzo często ich wartość jest niedoceniana. Z kolei badania nad zmianami w bioróżnorodności najczęściej mają charakter lokalny bądź skoncentrowane są na pojedynczych gatunkach, co nie pozwala wyciągać wniosków na szerszą skalę. W obliczu kryzysu klimatyczno-ekologicznego zrozumienie mechanizmów utraty różnorodności biologicznej stawów w szerszej skali geograficznej i zróżnicowanego zagospodarowania przestrzeni jest kluczowe dla efektywnego zarządzania potencjałem tych siedlisk.

dr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN, fot. Michał Łepeckidr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN, fot. Michał Łepecki W projekcie ECOPOND zbieramy informacje o bioróżnorodności stawów w pięciu regionach Europy, uwzględniając różne stopnie zurbanizowania obszaru, na którym się znajdują. Uzyskujemy szeroki obraz kondycji i zmian bioróżnorodności tych zbiorników oraz sprawdzamy ewentualne niepokojące trendy. Wykorzystując nowoczesne techniki analiz, zidentyfikowaliśmy różnorodność gatunkową z użyciem środowiskowego DNA i RNA (eDNA, eRNA) w wodzie. Dotychczas wykazaliśmy, że metoda eRNA jest bardziej efektywna dla glonów, a eDNA dla grzybów. Dowiedliśmy, że region geograficzny i termin zbierania próbek wpływają na wyniki. Dalej, pokazaliśmy, że wraz ze wzrostem szerokości geograficznej maleje bioróżnorodność gatunkowa, zwłaszcza gdy porównywane są próby eDNA zebrane w pierwszej połowy sezonu wegetacyjnego (wiosna). Te wyniki są bardzo istotne dla planowania skutecznego biomonitoringu stawów, śledzenia biogeografii gatunków oraz kondycji organizmów słodkowodnych.

Szkody ekologiczne wyrządzane przez obce gatunki inwazyjne mogą być ogromne i prowadzić nawet do eliminacji rodzimych gatunków. Przykładem jest pasożytniczy grzyb Batrachochytrium dendrobatidis (Bd), pochodzący z Afryki lub Azji, który może mieć katastrofalny wpływ na chronione płazy. Przy użyciu eDNA w próbkach wody oraz wymazów pobieranych ze skóry traszek i ropuch dowiedliśmy, że patogenny Bd obecny jest już na północnych obszarach Europy i atakuje płazy na obszarach o różnym stopniu urbanizacji. Wykazaliśmy, że obecność Bd nie spowodowała spadku liczebności traszek, co może oznaczać, że grzyb pojawił się tam niedawno, bądź zachodzi ewolucja odporności traszek na zakażenia. Ponadto u obu gatunków płazów badamy wpływ obecności Bd na skład mikrobiomu skórnego, istotnego dla zdrowia i kondycji zwierzęcia, zarówno w miejskich, jak i pozamiejskich stawach. Te wyniki podkreślają znaczenie zastosowanych metod jako narzędzi do wczesnego wykrywania inwazyjnych patogenów oraz ich wpływu na stan zdrowia płazów w Europie.

W dalszych badaniach norweskiej herpetofauny wykryliśmy groźne infekcje herpeswirusem RaHV3, mogące objawiać się ciężkimi zmianami skórnymi. Zanotowaliśmy, że wirusy zarażają już żaby na etapie larwalnym. Ponieważ RaHV3 został odkryty dopiero w 2021 roku, nie ma danych dotyczących śmiertelności w dzikich populacjach, ale mamy powody, by sądzić, że zakażenie niesie ze sobą istotne koszty dla zdrowia i kondycji płazów.

dr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN, fot. Michał Łepeckidr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN, fot. Michał Łepecki Powyższe zagrożenia mogą być szczególnie istotne dla ropuch i traszek, gdyż nie wykazaliśmy zróżnicowania genetycznego pomiędzy miejskimi i pozamiejskimi stawami, co sugeruje dużą migrację między populacjami (przepływ genów). Może to sprzyjać rozprzestrzenianiu się patogenów i skutkować obniżeniem kondycji i liczebności płazów nie tylko lokalnie, ale w większej skali.

Zagrożenia związane z urbanizacją dotykają także ważki tężnicy wytwornej, owada regulującego m.in. liczebność populacji komarów. W naszych badaniach wykazaliśmy wpływ obecności inwazyjnego raka pręgowatego, w połączeniu z podwyższoną temperaturą, na larwy tężnicy. Ważka ta reaguje zmianą m.in. tempa wzrostu oraz rozmiarów ciała (cechy powiązane z sukcesem rozrodczym) odmiennie w populacjach miejskich i pozamiejskich. Wykazaliśmy również, że północne i południowe ważki różnią się znacznie ekspresją genów badanych cech. To oznacza istotny wpływ urbanizacji oraz pochodzenia geograficznego na strategie przetrwania organizmów.

Podsumowując, nasze badania wskazują na znaczący wpływ urbanizacji na różne aspekty bioróżnorodności, zarówno na poziomie lokalnym, jak i kontynentalnym. Wpływ obcych gatunków, patogenów oraz zmian środowiskowych na zdrowie i liczebność rodzimych organizmów słodkowodnych wymaga ciągłego monitorowania i opracowywania skutecznych strategii ochrony. Nasze wyniki dostarczają wgląd w mechanizmy zachodzące w przyrodzie, co stanowi fundament dla dalszych działań w zakresie zachowania różnorodności biologicznej w ekosystemach miejskich.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Ekologia zbiorników słodkowodnych w kontekście wpływu działalności człowieka i regionu geograficznego - DNA środowiskowe i nie tylko

dr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN

Kierownik - dodatkowe informacje

Absolwent Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie oraz Uniwersytetu w Umeå w Szwecji. Stopień doktora nauk biologicznych uzyskał w Instytucie Ochrony Przyrody PAN, a habilitację w Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN. Odbył staże podoktorskie w Uniwersytecie w Uppsala w Szwecji i KU Leuven w Belgii. Zainteresowania badawcze: ekologia ewolucyjna cech historii życiowych i fizjologicznych, behawior oraz genetyka ilościowa owadów. Kierownik oraz wykonawca projektów krajowych i międzynarodowych, m.in. NCN, Norway Grants. Członek towarzystw naukowych, m.in. European Society for Evolutionary Biology, Worldwide Dragonfly Association, Polskie Towarzystwo Entomologiczne. Autor i współautor ponad 40 publikacji naukowych.

dr hab. inż. Szymon Śniegula, prof. IOP PAN, fot. Michał Łepecki

Minister Nauki z wizytą w Narodowym Centrum Nauki w Krakowie

śr., 24/01/2024 - 17:30
Kod CSS i JS

Minister Dariusz Wieczorek odwiedził krakowską siedzibę NCN. Podczas wizyty rozmawiał z dyrektorem NCN prof. Krzysztofem Jóźwiakiem m.in. o roli agencji w kształtowaniu krajobrazu badawczego w Polsce oraz potrzebach finansowych polskiej nauki.

Środowa wizyta ministra Dariusza Wieczorka w siedzibie NCN to pierwsze oficjalne spotkanie z dyrektorem Centrum prof. Krzysztofem Jóźwiakiem. Było okazją do rozmowy na temat roli Narodowego Centrum Nauki w finansowaniu badań naukowych w Polsce. Omawiano także kluczowe kwestie związane z rozwojem Centrum w najbliższych latach, szczególnie w kontekście stymulowania aktywności polskich badaczy na arenie międzynarodowej oraz zwiększenia ich uczestnictwa w programach europejskich.

Ważną częścią środowego spotkania była sprawa zwiększenia dotacji celowej NCN przeznaczonej bezpośrednio na finansowanie konkursów.

– Wszyscy dostrzegamy konieczność zwiększenia budżetu Narodowego Centrum Nauki i po przedstawieniu oczekiwań przez NCN chcemy kontynuować działania na rzecz jego zmiany jeszcze w tym roku – zadeklarował minister Wieczorek.

Prof. Krzysztof Jóźwiak, dyrektor NCN oraz Dariusz Wieczorek, minister naukiProf. Krzysztof Jóźwiak, dyrektor NCN oraz Dariusz Wieczorek, minister nauki

Narodowe Centrum Nauki w procesie selekcji i finansowania najlepszych projektów badawczych stosuje uznane międzynarodowe standardy. Instytucja jest wzorowana na najlepszych rozwiązaniach, czyli na Europejskiej Radzie ds. Badań (ERC).

Polsko-niemiecki projekt finansowany w Weave-UNISONO

pon., 22/01/2024 - 11:16
Kod CSS i JS

Dr hab. Krzysztof Stroński z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wspólnie z naukowcami z Niemiec zrealizuje projekt w ramach programu Weave-UNISONO. Polski zespół na realizację badań otrzyma niemal 900 tys. złotych.

Dr Krzysztof Stroński z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu wraz z prof. Johnem Petersonem z Uniwersytetu Christiana-Albrechta w Kilonii (Christian-Albrechts-Universität zu Kiel) zrealizuje projekt dotyczący diachronii cech językowych w językach Azji Południowej. Naukowcy prześledzą wzorce rozmieszczenia cech językowych w tekstach literackich i inskrypcjach, a następnie sprawdzą, czy zachowały się one we współczesnych odmianach języków oraz jak się rozwinęły. Przeprowadzane badania umożliwią opisanie głównych cech językowych wczesnych odmian języków nowo-indoaryjskich oraz drawidyjskich, pozwolą także lepiej zrozumieć językową historię regionu.

Wniosek był oceniany przez Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG) jako agencję wiodącą. Narodowe Centrum Nauki w ramach współpracy w programie Weave zaakceptowało wyniki tej oceny.

Weave-UNISONO i procedura agencji wiodącej

Konkurs Weave-UNISONO to efekt wielostronnej współpracy między instytucjami finansującymi badania naukowe, skupionymi w stowarzyszeniu Science Europe. Został ogłoszony w celu uproszczenia procedur składania i selekcji projektów badawczych we wszystkich dyscyplinach nauki, angażujących badaczy z dwóch lub trzech krajów europejskich.

Wyłanianie laureatów opiera się na procedurze agencji wiodącej – Lead Agency Procedure (LAP), w myśl której tylko jedna z instytucji partnerskich odpowiedzialna jest za pełną ocenę merytoryczną wniosku, pozostali partnerzy akceptują wyniki tej oceny.

W ramach programu Weave partnerskie zespoły badawcze składają wnioski o finansowanie równolegle do lead agency oraz do właściwych dla siebie instytucji uczestniczących w programie. Wspólny projekt musi zawierać spójne plany badań, wyraźnie ukazujące wartość dodaną współpracy międzynarodowej.

Konkurs Weave-UNISONO jest otwarty w trybie ciągłym. Zachęcamy zespoły pragnące podjąć współpracę z partnerami z Austrii, Czech, Słowenii, Szwajcarii, Niemiec, Luksemburga oraz Belgii-Flandrii do zapoznania się z treścią ogłoszenia konkursowego i składania wniosków.

Spotkania informacyjne i szkolenia online dla wnioskodawców w 2024 roku

czw., 18/01/2024 - 08:00
Kod CSS i JS

Zapraszamy do udziału w spotkaniach informacyjnych online, które będą prowadzone przez koordynatorów dyscyplin NCN w roku 2024. Spotkania przeznaczone są dla naukowców i doktorantów chcących składać wnioski w konkursach grantowych NCN.

W 2024 roku spotkania informacyjne zaplanowane zostały w formie modułowej. Podczas każdego webinaru omówiony zostanie jeden temat spośród następujących:

  • oferta konkursowa,
  • proces oceny wniosków,
  • konstrukcja wniosku
  • proces oceny raportów końcowych,
  • składanie wniosków w konkursie MINIATURA,
  • oferta konkursowa – szkolenie w języku angielskim.

Informacje o zakresie tematycznym, terminach oraz datach rejestracji na poszczególne szkolenia są dostępne na podstronie Spotkania informacyjne i szkolenia dla wnioskodawców.

Aby wziąć udział w szkoleniu, należy zarejestrować się pośrednictwem platformy Clickmeeting. Link do rejestracji będzie udostępniany w terminach otwarcia rejestracji wskazanych na podstronie Spotkania informacyjne i szkolenia dla wnioskodawców. Liczba miejsc jest ograniczona do 500.

Więcej informacji można uzyskać u koordynatora dyscyplin dr Katarzyny Jareckiej-Stępień pod numerem telefonu:

oraz pod adresem e-mail.

Otwarcie konkursu sieci CHIST-ERA

śr., 17/01/2024 - 10:00
Kod CSS i JS

We współpracy z siecią CHIST-ERA ogłaszamy konkurs na międzynarodowe projekty badawcze z zakresu technologii informacyjnych i komunikacyjnych.  Na sfinansowanie prac polskich zespołów Rada NCN przeznaczyła 500 tys. euro.

Wnioski w konkursie CHIST-ERA Call 2023 mogą składać konsorcja międzynarodowe, które chcą realizować badania w następujących obszarach tematycznych:

  1. Multidimensional Geographic Information Systems (MultiGIS)
  2. Smart Contracts for Digital Transformation Ecosystems (SmartC)

W skład konsorcjum może wejść od trzech do sześciu zespołów badawczych, pochodzących z co najmniej trzech różnych krajów biorących udział w konkursie: Belgia, Brazylia, Bułgaria, Czechy, Finlandia, Francja, Węgry, Irlandia, Izrael, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Polska, Rumunia, Słowacja, Hiszpania, Szwajcaria, Tajwan, Turcja, Wielka Brytania.

W konkursie CHIST-ERA Call 2023 można otrzymać środki na wynagrodzenia dla zespołu badawczego, wynagrodzenia i stypendia dla studentów lub doktorantów, zakup lub wytworzenie aparatury naukowo-badawczej oraz pokryć inne koszty związane z wydatkami niezbędnymi do realizacji projektu badawczego.

Aby starać się o finansowanie w konkursie, członkowie konsorcjum muszą przygotować i złożyć wniosek wspólny. Będzie on oceniany merytorycznie przez międzynarodowy zespół ekspertów wybrany wspólnie przez agencje wchodzące w skład sieci. Polski zespół dodatkowo musi złożyć wniosek krajowy. Do NCN wnioski mogą składać zespoły pracujące w polskich jednostkach, które będą realizować badania podstawowe. Kierownik polskiej części projektu musi posiadać co najmniej stopień naukowy doktora. Prace można planować na 24 miesiące lub 36 miesięcy.

Wnioski wspólne można składać do 10 kwietnia, wnioski krajowe w systemie OSF do 17 kwietnia, wyniki konkursu zostaną opublikowane do końca października tego roku, a realizacja projektów będzie możliwa od grudnia.

O konsorcjum CHIST-ERA

NCN dołączyło do konsorcjum CHIST-ERA w 2013 roku, regularnie wspierając polskich naukowców w prowadzeniu nowatorskich i multidyscyplinarnych badań z zakresu technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Call 2023 to dwunasty konkurs z udziałem NCN. W gronie laureatów dotychczasowych konkursów CHIST-ERY znalazły się 23 projekty z udziałem naukowców z Polski. W sześciu z nich polski zespół koordynował realizację całego projektu.


CHIST-ERA III otrzymała dofinansowanie w ramach programu finansowania badań naukowych i innowacji UE „Horyzont 2020” na podstawie umowy nr 768977.

CHIST-ERA IV otrzymała dofinansowanie w ramach programu finansowania badań naukowych i innowacji UE „Horyzont 2020” na podstawie umowy nr 857925.